In De Heer slaapt met watjes in zijn oren beschrijft Frans Pointl op zijn kenmerkende ironische wijze het wel en wee van het ouder worden, en de bureaucratie in de medische wereld die daarmee in zijn geval gepaard lijkt te gaan.
Hij blikt terug op zijn ervaringen als vrijwilliger voor de stokoude Geertje, die vijfigduizend gulden onder het linoleum heeft verstopt. Hij vertelt hoe hij als jong ventje muizen houdt, totdat ze uitgroeien tot een ware welkomsstam.
Ook doet Pointl verslag van zijn reis naar Bulgarije, waar Brezjnev met hem een bezoek aan Sofia brengt.
Meesterlijk is het verhaal Verdwaald in het echte leven over zijn relatie met Corrie, door haar collega's De Lip genoemd., die een auto koopt die Pointl nog aan het afbetalen is als ze allang een andere vriend heeft.

De heer slaapt met watjes in zijn oren blinkt uit door de vele rake observaties en geestige beschrijvingen. In zijn velstrekt eigen stijl, wars van enige opsmuk,voert Pointl de lezer mee in zijn wereld, vol (zelf) spot en met een groot gevoel voor weemoed.

183 blz. in prima staat.