Willy Spillebeen - Steen des aanstoots

Willy Spillebeen - Steen des aanstoots
(Vlaamse Bibliotheek 35)
(Houtekiet)
ISBN 9052408092
uitgave uit 2004
196 pp hardcover gebonden

• NIEUWSTAAT*

Staat van het boek: 10.0

Willy Spillebeen (1932) is meteen in de belangstelling gekomen met een van zijn eerste romans: Steen des aanstoots (1970). Het gaat om een onthutsende, nietsontziende zelfanalyse, die zou moeten uitmonden in orde, houvast en zingeving. De 35-jarige ikpersoon tracht zich 'naar een zevende dag' toe te schrijven, en daarom spreekt hij zich in een innerlijke monoloog vaak toe in de tweede persoon. Zijn naam is Jaak Tantasis, een alter ego van de auteur, en een samentrekking van Tantalus en Sisiphus, een gekwelde persoon wiens pogingen op niets zullen uitlopen. De titel is meteen een leidmotief. Tantasis voelt zich een steen des aanstoots voor zichzelf, een gevangene in zijn vel. Hij ervaart de innerlijke ontbinding, valt uiteen in fragmenten, heeft zichzelf uit het oog verloren. Hij is ook de vergeefs stenen omhoogduwende Tantalus, die steeds opnieuw schrijvend in het reine tracht te komen met zichzelf, en daar telkens in mislukt. In plaats van de verhoopte helderheid en een nieuwe identiteit te bereiken, spat hij uit elkaar in 'honderdduizend verhalen'. Ook zijn geliefde Saskia kan de gapende leegte niet vullen. 'Ik blijf chaos', zo klinkt op het einde van de roman het verdict. Het klinkt als de doodsteek voor de modernistische illusie dat schrijven ordent, en geneest.Recensie(s)Herdruk van een boek uit 1970, waarin de Vlaamse auteur (1932) zich vermomt in de hoofdfiguur Jaak Tantasis. Dat is een combinatie van twee mythologische figuren: Tantalus en Sisiphus, metaforen voor de absolute zelfkwelling en een algehele vergeefsheid van alle menselijk streven. De (toen) 35-jarige auteur beschrijft in een onthutsende zelfanalyse zijn eigen hopeloze lot als schrijver. Als getrouwd man en vader van kinderen, realiseert hij zich dat hij de last sjouwt van een zware steen, die hij tegen een berg moet 'opwerken'. Maar hij is ook de ronde omfalos en zelfs de navel van het heelal. En hoewel hij zijn eigen middelpunt perfect had bepaald, blijkt hij steeds weer hopeloos en niet te helpen. Schrijven is de veroordeling tot eeuwige sisiphusarbeid: vergeefs en uitzichtloos. Hij blijft voor zichzelf de chaos zelf. De stijl is van een barokke overdadigheid, wel trefzeker met soms zinnen die bijna een hele pagina beslaan. Na de zeven hoofdstukken met een soort inleidende verklaring volgt een informatieve schets van Marcel Janssens over deze 'bewustzijnsroman'. Vrij kleine druk.

Prijs €5,-