Auschwitz en de zee

Maurits Koopman was een jongeman van zeventien jaar toen de Duitse bezetters van ons land hem en zijn familieleden afvoerden naar het vernietigingskamp Auschwitz. Samen met een aantal andere Joodse mannen kwam hij, na een selectie op leeftijd en gezondheid, terecht in een bij Auschwitz behorend kamp, in Fürstengrube, waar hij werkte in een natte kolenmijn.
Bij de nadering van de Sovjetlegers werden de overlevende kampslachtoffers op transport gesteld naar het Westen. Van de 1200 gevangenen uit de groep van Maurits Koopman zijn de meesten onderweg bezweken of, als zij niet verder konden, gedood door hun Duitse bewakers. Met 35 lotgenoten werd Maurits Koopman ten slotte in Lübeck overgedragen aan het Zweedse Rode Kruis. Na de oorlog, dat wil zeggen nadat hij een tijd lang met tbc in een ziekenhuis had gelegen, meldde hij zich bij een rederij, waar hij werd aangenomen als kolentremmer.
In de jaren vijftig ging hij naar de Hogere Zeevaartschool. Binnen twee jaar haalde hij zijn stuurmansdiploma. Hij heeft het gebracht tot kapitein maar toen bleek weldra dat zijn krachten in het kamp zo ernstig waren aangetast dat hij voor zijn werk werd afgekeurd.
In zijn boek vertelt Maurits Koopman van zijn zeereizen. Telkens komt daarbij de herinnering op aan de jaren in het kamp.
Dit is een sober geschreven en aangrijpend verhaal van één van de weinigen, die het kan navertellen en die er in slaagde zijn noodlot te trotseren en de hoogste zeemansrang te bereiken: gezagvoerder op de grote vaart èn op een groot schip.
ISBN 9060104358

Conditie Goed