Omdat ik het zeg : deborah tannen nieuw

Omdat ik het zeg : deborah tannen nieuw
een pleidooi om begrip te kweken voor elkaar. Oorlog tegen drugs, oorlog tegen kanker, strijd tussen de seksen,
Oorlog tegen drugs, oorlog tegen kanker, strijd tussen de seksen, territoriumgevechten van politici – oorlogsbeeldspraak beheerst onze taal en vormt ons denken. In deze conflictcultuur wordt bijna alles als gevecht of wedstrijd gedefinieerd waarbij het voornamelijk om winnen of verliezen gaat. Het is echter niet de enige – en vaak niet de beste – manier om de wereld te begrijpen en te benaderen. Conflicten en oppositie zijn net zo noodzakelijk als samenwerking en harmonie, maar de weegschaal is uit balans geraakt doordat conflicten en oppositie veel gewicht in de schaal leggen.
In ‘Omdat ik het zeg’ toont Deborah Tannen aan hoe diepgeworteld de conflictcultuur is, welke vormen ze aanneemt en hoe ons leven erdoor wordt beïnvloed. Daarnaast leert ze ons op een nieuwe manier te luisteren en reikt ze ons alternatieve methodes aan om met elkaar te overleggen, begrip te kweken voor elkaar, en verbetering te brengen in de wijze waarop mensen, in het openbaar en privé, proberen iets voor elkaar te krijgen.
Na Je begrijpt me gewoon niet en Dat bedoelde ik niet is ‘Omdat ik het zeg’ opnieuw een baanbrekend boek van Deborah Tannen over de wijze waarop mensen met elkaar communiceren.
Deborah Tannen is hoogleraar taalwetenschap aan de universiteit van Georgetown. Zij verwierf internationale bekendheid met Je begrijpt me gewoon niet, Dat bedoelde ik niet en Woorden aan het werk, waarover de pers onder meer schreef:
‘Dat bedoelde ik niet is een uiterst leesbare verhandeling over de oorsprong van misverstanden in de communicatie.’ BEATRIJS RITSEMA, NRC HANDELSBLAD
‘Tannen is een briljante, heldere schrijfster en zeer vakbekwaam in het bondig samenvatten van haar materiaal en het presenteren van waar het haar om gaat.’ KIRKUS REVIEWS
RecensieDeborah Tannen, hoogleraar taalwetenschap in Georgetown, is bekend geworden met haar boek ‘Je begrijpt me gewoon niet’ (1991)*, waarin zij laat zien dat misverstanden en conflicten tussen mannen en vrouwen vaak te herleiden zijn tot verschillen in taalgebruik. Dit boek is een soort vervolg, zij het breder van opzet: het behandelt de hedendaagse conflictcultuur. Aan de hand van talloze, meest Amerikaanse, voorbeelden maakt Tannen duidelijk hoezeer niet alleen onze taal maar zelfs ons hele leven doortrokken is geraakt van agressie; de keuze voor het conflict is niet alleen in de verhouding tussen man en vrouw, maar ook in de media, de politiek en de rechtspraak overheersend geworden. Tannen pleit voor een oosters alternatief, maar dat pleidooi is niet erg uitgewerkt.
Het boek is vlot geschreven, gemakkelijk leesbaar en voorzien van uitvoerige literatuurverwijzingen.
nieuw boek x.2.30