Fernando Botero. The President and first lady 1989.

Twee schilderijen op doek van de Colombiaanse schlder Fernando Botero.

Afm 115cm x 155cm

Per stuk 100 euro
Samen 175 euro

Over Botero.

In 1956, toen hij in Mexico-Stad woonde, schilderde hij een mandolin met ongebruikelijk klein geluidsgat, waardoor het instrument plotseling een overdreven afmeting kreeg. Dit was het begin van Botero´s levenslange onderzoeking van het volume.[1] Botero maakte bronzen beelden, schilderijen en tekeningen die op het eerste gezicht vooral dikke, opgezwollen mensen afbeelden. Botero zei hier zelf over dat het geen dikke mensen zijn, maar dat hij door de omvang van de voorwerpen en lichaamsdelen het relatieve belang daarvan wil aanduiden, en dat het ook het plezier aanduidt. De gezwollen mensen lijken vaak enigszins te zweven en doen geenszins zwaar aan. De hoofden zijn meestal relatief groot (tot wel een kwart van het lichaam), de handen en voeten zijn daarentegen meestal zeer klein. De trekken in het gelaat (de mond, ogen etc.) zijn kleiner dan in de realiteit. Vaak kijken de geportretteerde personen scheel. De gezichten lijken echter wel "typisch" Zuid-Amerikaans. Vrouwen hebben kleine borsten die niet lijken te passen bij hun dikke billen en dijen en worden vaak afgebeeld met gekruiste benen en één arm boven het hoofd. De hoofden van paarden zijn echter vaak kleiner afgebeeld dan zij in werkelijkheid zouden zijn. De kunst van Botero is zeer toegankelijk en heeft vaak een komisch en een ontroerend, maar soms ook een schokkend effect op de toeschouwers.