De etsen van Paulus Potter staan bekend om hun gedetailleerde en natuurlijke weergave van dieren en natuur. Hij gebruikte vaak fijne lijnen en nuances in schaduw om diepte en textuur te creëren. Daarnaast waren zijn composities zorgvuldig opgebouwd, wat leidt tot een evenwichtig beeld.
Een ets verschilt van een schilderij omdat het een grafische techniek is waarbij de afbeelding op een plaat wordt aangebracht en vervolgens wordt afgedrukt. Hierdoor heeft een ets vaak een duidelijke, scherpe lijnvoering en kan het meer repetitieve elementen bevatten, terwijl schilderijen meer vrij en expressief kunnen zijn in kleur en textuur.
Paulus Potter afbeeldde vaak dieren zoals koeien, schapen en paarden, maar ook landschappen en dagelijkse taferelen uit het boerenleven. Zijn etsen geven een kijkje in de natuur en het leven van die tijd, waarbij de interactie tussen de dieren en hun omgeving vaak centraal staat.
Paulus Potter was het actiefst gedurende de 17e eeuw, ongeveer van 1640 tot 1654. Deze periode valt samen met de Nederlandse Gouden Eeuw, waarin hij een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van de Nederlandse schilderkunst en grafiek.
De etsen van Paulus Potter zijn belangrijk omdat ze niet alleen technisch meesterlijk zijn, maar ook omdat ze een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de popularisering van dierenafbeeldingen in de kunst. Ze zijn een essentieel onderdeel van de ontwikkeling van de ets als een kunstvorm en hebben invloed gehad op latere generaties kunstenaars.