De jambiya is niet alleen een wapen, maar ook een belangrijk symbool in de Arabische cultuur, vooral in Jemen. Het is een teken van status en mannelijkheid. Vaders geven hun zonen vaak een jambiya als ritueel overgangsobject wanneer ze de volwassenheid bereiken, waardoor het ook een voorwerp van erfgoed is.
Traditioneel wordt de jambiya aan de taille gedragen, vaak stevig vastgemaakt aan een riem. Het ligt aan de rechterzijde, zodat het gemakkelijk toegankelijk is voor de drager. Dit is niet alleen praktisch, maar ook een vorm van zelfexpressie, waarbij de stijl van de jambiya en de manier van dragen vertelt wie je bent.
Een jambiya heeft een typisch gekromd, dubbelzijdig lemmet en een vaak versierde handgreep, meestal van hout of been. De hilt is vaak versierd met edelstenen of ingewikkelde gravures. Dit maakt elke jambiya uniek en een kunstwerk op zich. De kwaliteitsverschillen in materialen en afwerking zijn ook een belangrijk kenmerk.
De jambiya heeft zijn oorsprong in het Arabisch schiereiland, met name in Jemen, waar het al eeuwenlang een integraal onderdeel is van de cultuur. Het wordt gezien als een erfgoed dat van generatie op generatie wordt doorgegeven, wat haar relevantie en waarde in de samenleving versterkt.
In de Arabische cultuur staat de jambiya symbool voor moed, eer en traditie. Het dragen ervan geeft niet alleen aan dat je een volwaardig lid van de gemeenschap bent, maar ook dat je klaar bent om je gezin en land te verdedigen. Deze symboliek maakt het dragen van een jambiya een eerbetoon aan de geschiedenis en waarden van de cultuur.