Medische handschoenen worden gebruikt om de handen te beschermen tegen besmetting en om hygiënische standaard tijdens medische procedures te waarborgen. Ze zijn essentieel in zorgomgevingen, zoals ziekenhuizen en klinieken, waar er risico op blootstelling aan bloed, lichaamsvloeistoffen of gevaarlijke stoffen is. Daarnaast zorgen ze ervoor dat medisch personeel hun handen vrij kan houden van bacteriën en virussen, wat ook de veiligheid van patiënten verhoogt.
Om ervoor te zorgen dat medische handschoenen goed passen, is het belangrijk om de juiste maat te kiezen. Handschoenen zijn er in verschillende maten: klein, middel, groot en extra groot. Het is goed om je hand op te meten om de juiste maat te vinden. Daarnaast moet je letten op de manier waarop een handschoen aanvoelt; hij moet snug en comfortabel om je hand zitten zonder te strak of te los te zijn, zodat je vrijelijk kunt bewegen zonder dat de grip verloren gaat.
De belangrijkste kenmerken van medische handschoenen zijn elasticiteit, sterkte en comfort. Ze moeten waterdicht zijn en bestand tegen doorprikken, zodat ze optimale bescherming bieden. Veel medische handschoenen zijn gemaakt van materialen zoals latex, nitril of vinyl, en elk materiaal biedt specifieke voordelen. Daarnaast zijn ze vaak ontworpen om anti-slip te zijn, zodat je fijne handelingen kunt uitvoeren met precisie zonder zorgen over een slechte grip.
Medische handschoenen zijn meestal voor eenmalig gebruik en het wordt niet aanbevolen om ze te hergebruiken. Dit komt omdat de handschoenen na gebruik kunnen zijn blootgesteld aan ziektekiemen of gevaarlijke stoffen, die je niet opnieuw op je handen wilt hebben. Voor veilige en hygiënische praktijken is het beste om na elke procedure een nieuwe handschoen te gebruiken.
Tijdens een procedure is het aan te raden om medische handschoenen niet langer dan nodig te dragen. Dit kan variëren, maar over het algemeen is het het beste om ze na 30 tot 60 minuten te vervangen. Langdurig dragen kan de integriteit van de handschoen beïnvloeden en het risico op breuk of perforatie verhogen, wat zowel voor de zorgverlener als voor de patiënt een potentieel gevaar kan vormen.