Leni Riefenstahl wordt vaak gezien als één van de meest invloedrijke filmmakers van de 20e eeuw. Haar stijl en techniek hebben een enorme impact gehad op documentairefilm en propagandafilms. Haar gebruik van cinematografie en montage heeft vele filmmakers geïnspireerd, en haar films worden nog steeds bestudeerd op filmopleidingen over de hele wereld.
In haar werk zien we vaak thema's zoals schoonheid, kracht en de glorie van de mensheid. Riefenstahl maakte gebruik van dramatische beelden en krachtige symboliek om haar boodschap over te brengen, wat bijzonder goed tot uiting komt in haar film Olympia, waarin ze de atleten in een bijna mythologische context afbeeldt.
Na de Tweede Wereldoorlog was Riefenstahl niet alleen controversieel maar ook afgewezen door veel van haar tijdgenoten. Veel mensen keken kritisch naar haar werk vanwege haar nauwe banden met de nazi's. Toch bleef ze bestempeld als een geniaal filmmaker door sommigen, en haar technieken worden nog steeds erkend en bestudeerd.
Riefenstahl stond bekend om haar revolutionaire benadering van filmmaken, waarbij ze innovatieve technieken gebruikte zoals de 'faux' documentaire stijl en tijdsopnames. Haar films hebben vaak een epische, visuele stijl met een sterke nadruk op de visuele compositie en symmetrie, wat haar werk opmerkelijk maakt.
De ethische vraagstukken rondom Riefenstahl's werk zijn complex. Velen vragen zich af in hoeverre een kunstenaar verantwoordelijk is voor de ideologieën waarmee hun werk wordt geassocieerd. Haar films, of ze nu als kunst of propaganda worden gezien, hebben de mogelijkheid om zowel schoonheid als verschrikkingen van de menselijke ervaring te belichten.