De muziek van James Last is uniek vanwege zijn herkenbare stijl die elementen van easy listening, pop en klassiek combineert. Hij gebruik doorgaans een groot orkest, wat zorgt voor een rijke en volle klank. Bovendien zijn zijn arrangementen vaak vrolijk en energiek, wat het luisterplezier vergroot. Zijn vermogen om populaire popmelodieën in een orkestvorm om te zetten, heeft hem onderscheidend gemaakt.
Je kunt de muziek van James Last vooral plaatsen binnen de genres van easy listening en orkestmuziek. Zijn werk bevat ook invloeden van jazz en popmuziek. Hierdoor spreekt zijn muziek een breed publiek aan, van klassieke muziekliefhebbers tot fans van hedendaagse pop. James Last was een meester in het creëren van muziek die zowel ontwapenend als uitnodigend is.
James Last begon zijn muzikale carrière in de jaren '50. Hij richtte zijn eigen orkest op en begon met het opnemen van muziek die snel in populariteit toenam. Zijn doorbraak kwam in 1965 met het album 'Non Stop Dancing', waar hij een nieuwe manier van luisteren naar muziek introduceerde. Dit album markeerde het begin van zijn succes als solo-artiest.
James Last heeft een grote invloed gehad op de muziekwereld, vooral in de genres van orkest- en easy listeningmuziek. Hij introduceerde vernieuwende elementen in zijn arrangementen en hielp daarmee het genre populair te maken bij een breder publiek. Zijn benadering van muzikale arrangementen inspireerde tal van muzikanten en orkesten en zijn stijl heeft blijvende invloed gehad op latere generaties van muzikanten.
Enkele populaire nummers van James Last zijn 'Happy Heart', 'A Whiter Shade of Pale' en verschillende medleys van bekende pophits. Zijn vermogen om herkenbare melodieën te transformeren in orkestrale meesterwerken heeft ervoor gezorgd dat deze nummers geliefd zijn gebleven. Daarnaast zijn zijn 'Non Stop Dancing'-albums bijzonder populair en bevatten ze veel van zijn bekendste werk.