Papegaaiduikers kenmerken zich door hun opvallende, kleurrijke snavel die in de broedperiode extra fel is. Hun lichaam is compact en ze hebben een schattig, rond hoofd. Een ander uniek kenmerk is hun vermogen om te duiken en zich voort te bewegen onder water, wat ze in staat stelt om hun prooi te vangen. Bovendien hebben ze ook een speciale haakvormige snavel waarmee ze vis kunnen vangen.
Papegaaiduikers nestelen meestal in kolonies op steile kliffen of in holen in de grond. Ze graven hun nesten in het zachte aarde of vinden al bestaande gaten die diepe schuilplaatsen bieden. De nesten zijn vaak moeilijk te bereiken, wat helpt om ze te beschermen tegen roofdieren. Dit maakt het voor hen makkelijker om in hun veilige omgeving te broeden.
Een van de grootste gevaren voor papegaaiduikers is klimaatverandering, die zorgt voor veranderingen in hun voedselomgeving. Daarnaast zijn er ook bedreigingen door visserij en het verlies van geschikte nestplaatsen door verstoorde habitats. Ook kunnen predatoren zoals ratten en katten schadelijk zijn voor hun nesten en kuikens.
Papegaaiduikers kunnen gemiddeld zo'n 20 jaar oud worden in het wild. Ze beginnen pas met broeden als ze ongeveer 4 tot 5 jaar oud zijn. De voortplantingscyclus omvat het bouwen van een nest, het leggen van eieren (meestal 1 tot 3 eieren), en het broeden, wat zo'n 6 weken duurt. Na het uitkomen worden de kuikens samen door beide ouders verzorgd.
Papegaaiduikers zijn uitstekend aangepast aan hun maritieme omgeving. Hun snavel heeft speciale groeven die helpen bij het vasthouden van vis, terwijl hun zwemvliezen hen helpen efficiënt te zwemmen. Ze kunnen tot wel 60 meter diep duiken om hun prooi te vangen. Bovendien zijn ze sociaal en leven ze in grote kolonies, wat hen helpt bij het verdedigen tegen roofdieren.