De impact van de spoorwegstaking was groot. Mensen ondervonden dagelijkse hinder doordat transport niet meer mogelijk was, wat leidde tot voedseltekorten en moeilijkheden met het verplaatsen van mensen. Veel mensen stonden achter de staking, omdat ze hoopten op verandering in de situatie en een verlenging van de oorlog door de Duitsers te verhinderen.
De spoorwegstaking werd voornamelijk georganiseerd door werknemers in de spoorwegen, met steun van de Nederlandse regering in Londen. Leiders zoals vakbondsfunctionarissen en leden van het verzet speelden een cruciale rol. Ze communiceerden secretief met elkaar en coördineerden acties om de staking effectief te maken.
De gevolgen van de spoorwegstaking voor de Duitse bezetter waren aanzienlijk. Hun transportcapaciteit werd ernstig verminderd, wat leidde tot verstoringen in hun militaire operaties. Hierdoor kwamen sommige Duitse troepen in een lastige situatie terecht, wat de geallieerden een strategisch voordeel bood.
De spoorwegstaking vond plaats in september 1944, gelijktijdig met de geallieerde luchtlandingen in Arnhem. Het was een tijd van grote spanning en hoop voor de bevolking, omdat velen geloofden dat de oorlog snel zou eindigen. Belangrijke gebeurtenissen waren de communicatie over de staking en de reacties van zowel de regering als de bezetter.
De nasleep van de spoorwegstaking had grote gevolgen voor het verzet in Nederland. Het toonde de kracht van organisatie en solidariteit onder de bevolking. Veel mensen voelden zich gesterkt door deze actie en trokken hun conclusies over de noodzaak om te blijven strijden tegen de bezetting, wat leidde tot verdere vormen van verzet.