Anonyme - Important manuscrit de 55 feuillets petit in folio

Tweede Restauratie (Lodewijk XVIII)
Belangrijk manuscripet van 55 folio-bladen, stil gewikkel van de periode, met een lijst
De ministers en maréchallen en kolonel-generaal van Frankrijk, ongenummerde vouwblad met de inhoudsopgave
2. De paren die in 1819 in de Eerste Kamer zitting hadden. Ff.1 tot 4
3. Kamer van Afgevaardigden gekozen op 4 mei 1816. ff.5 tot 9
4. Luitenant-generalen op 1 januari 1819 naar ouderdom en in dienst. Blz. 11 tot 14
5. Troupencommandanten. f. 15 tot 19
6. Nieuwe Organisatie. ff. 20 tot 25
7. Veteranen blad 26
8. Koninklijke Artillerie. Feuillet 27
Rijkswacht. Bladzijde 28
10. Maison du Roi en Garde Royale. Ff 29 en 30
Gouverneurs van de militaire divisies. 1820 en verder, 31 en 32
12. Luitenant van de Koning en Commandanten van de Forten en Plaatsen. Ff. 33 en 34
13. Namen van Mijn Heer de Prefect, Onderprefecten, Hoofdsteden en Bevolkingen ff. 35 tot 40
14. Wijzigingen van de prefecten in 1818 en 1819
Kolonels die in 1818 en 1819 mutaties hebben ondergaan
Luitenants-kolonel, enz.
Grote vlekken die het papier hebben aangetast.
Namen, kwaliteiten of rangen, mutaties, titels, functies, garnizoenen, enz.
Het bewind van Lodewijk XVIII is gewijd aan de zware taak om de revolutionaire en napoleontische nalatenschappen te verzoenen met die van het Ancien Régime. Hij verdedigt deze laatste, zonder in te gaan op de eisen van de meest ultra's onder zijn eigen aanhangers.
Anderen vergeten niet dat het een voormalige émigré is, verdreven door de Revolutie die een deel van zijn familie heeft uitgeschakeld, en teruggebracht naar de troon van Frankrijk met hulp van buitenlanders.
Tegelijkertijd omringt hij zich ook met oude glorieën van het Eerste Keizerrijk, die zich bij de Restauratie hebben aangesloten. Hij benoemt zelfs een oude koningmoordenaar, Fouché, als minister van de voorlopige regering die volgt op zijn terugkeer.
Hij hecht er grote waarde aan om altijd een ministerie te vormen dat voortkomt uit de parlementaire meerderheid, waaraan niets hem beperkt, zo voorspelt hij het parlamentarisme dat later in Frankrijk tot stand zou komen.
En september 1815 roept hij de hertog van Richelieu op om het bestuur te leiden, een liberaal die langdurig in Rusland heeft verbleven tijdens de emigratie en daar vriendschappelijke banden heeft gesmeed met de Russische keizerlijke familie, onder meer door het ontwikkelen van de stad Odessa.
Tijdens het congres van Aken, eind 1818, krijgt Richelieu, met de steun van tsaar Alexander I, een aanzienlijke korting op de vergoeding die Frankrijk volgens het Verdrag van Parijs van 20 november 1815 moest betalen, en de terugtrekking van de buitenlandse bezettingslegers.
Op diplomatiek vlak markeert het congres van Aken de terugkeer van Frankrijk in het "Concert der Naties", dat door de Revolutie en het keizerlijke regime was verlaten.
De tegenstanders van Lodewijk XVIII blijven te zwak en verdeeld om de koninklijke positie enige bedreiging te vormen. De koning ontbindt zo in 1816 een eerste ultraconservatieve Kamer, het beroemde Onvindbare Kamer.
Na het accepteren van de resultaten van de Revolutie verschijnt Lodewijk XVIII als een gematigde koning, die een hofleven leidt zonder excessieve pracht, zelfs als te saai voor sommige ogen, vooral in vergelijking met het voorgaande regime.
Net als zijn voorganger onthoudt hij zich van verblijf in het Château de Versailles, waar hij geboren is en dat tijdens zijn bewind leeg blijft. Hij verblijft voornamelijk in het Paleis van de Tuilerieën en het kasteel van Saint-Cloud, twee monumenten die tegenwoordig verdwenen zijn.
Ondanks een schijnbare zwakte slaagde Lodewijk XVIII er niet alleen in een evenwicht te bewaren tussen ultra's en liberalen, maar ook om vrede en welvaart terug te brengen in een door de laatste Napoleonoorlogen uitgeput land.
Lodewijk XVIII toont een zeker karakter en hij is trouwens af en toe in staat tot vreselijke plagerijen.
Zeer jaloers op zijn macht, wil de koning alles controleren. Omdat hij niet van lange rapporten houdt, creëert hij een systeem van 'paternale anarchie', dat hij vaak toelaat door invloed van zijn hof en de vele verzoeken van de oud-geschikte emigranten die door de Revolutie werden geplunderd.
Aan de macht laat hij herinneringsplaatsen aanleggen die verband houden met de historiografie van eerdere tijden: hij laat het koninklijke necropool van de Basiliek van Saint Denis restaureren en de boet Chapelle bouwen.
In overeenstemming met het Verdrag van Parijs van 20 november 1815, heeft een ordonnantie van 8 januari 1817, gevolgd door een wet van 15 april 1818, de slavernij en de inlandse handel afgeschaft.
De tussentijdse verkiezingen van 11 september 1819 vormen een nieuwe vooruitgang voor de liberalen, maar de verkiezing van abt Grégoire als afgevaardigde van de Isère zorgt voor een omslag in de allianties van de regering.
En omgekeerde richting ontstaat er een nieuwe golf van protest met de gewelddadige moord in 1820 op zijn neef, de hertog van Berry, toen derde in de lijn naar de troon achter zijn vader, graaf d'Artois, en zijn oudere broer, de hertog van Angoulême, en het enige familielid dat zijn nakomelingen kon verzekeren.
Deze moord leidt tot reactie tot het einde van het ministerie Élie Decazes, dat in 1820 wordt vervangen door het tweede Richelieu-kabinet, gevolgd door in 1821 door het kabinet-Villèle en de terugkeer van de ultras, wat aangeeft « bij gelegenheid het einde van de liberale Restauratie ».


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.