Giugno - Galeno - Librorum Quarta Classis Signa - 1565

HET BELANGRIJKSTE OUDE MEDISCHE WERK
Definieer de tekenen waaraan we zowel de ziekten en de aangetaste lichaamsdelen kunnen herkennen, als wat er zal gebeuren.
Ebbe vanaf de eerste publicatie een buitengewone success omdat voor de eerste keer het complete werk van de legendarische arts Claudius Galenus aan de pers werd gegeven.
Zonder enige twijfel vormt het een authentiek keerpunt in de geschiedenis van de geneeskunde. Fundamenteel. (Vgl. Camerini: Annali dei Giunti; Wellcome, Garrison-Morton).
De uitgave verzorgd door Giunta was de eerste in het Latijn die de humanistische normen van tekstfilologie en vertaling incorporeerde, om de authentieke werken van Galenus te onderscheiden van diegene die aan hem waren toegeschreven en het galenische corpus te organiseren volgens medische criteria. Beschouwd als, na Hippocrates, de grootste arts van de oudheid, was Claudius Galenus (Pergamus, 129 n.C. - 201) de persoonlijke arts van Marcus Aurelius en zijn opvolgers. Grote wetenschapper en filosoof, was hij voornamelijk verantwoordelijk voor de start van de experimentele en analytische methode in de geneeskunde, vooral op het gebied van anatomie en fysiologie.
Bewerk16 20198. II opera: Bewerk16 22979.
TE KOOP ONLINE VOOR 1.239 EUR
CONDITIERAPPORT
Half leren band, met handgeschilderde kartonnen platen, tekenen van slijtage. Titel in goud gegraveerd op de rug op een rode tegel. Titel op het titelblad omrand met houtgravure. Houtgravure initialen. Talrijke ornamentele koppen met scènes van artsen en patiënten. Goede staat van behoud van het werk. Pp. (2); 220 bladen; (2).
VOLLEDIGE TITELS EN AUTEURS
Galeni Librorum vierde klasse tekens waarmee we zowel ziekten en aangetaste delen kunnen herkennen, als de toekomst kunnen voorspellen, leert ons. In deze vierde editie, vanwege het toegevoegde boek en de vele plaatsen die recent zijn gecorrigeerd op basis van de vergelijkingen van oude Griekse codices, verschijnt de uitgave.
Venetië, bij Iuntas, 1565
Galeno
INHOUD
"De vierde klasse van de boeken van Galen leert de tekens waardoor we zowel de ziekten en de aangetaste lichaamsdelen kunnen herkennen, alsook kunnen voorspellen wat er zal gebeuren. Deze vierde editie van ons werk is completer dankzij de toevoeging van een boek en de recente correctie van veel passages door vergelijking met oude Griekse codices."
Galeno (in het Oudgrieks: ?, Galnós; Pergamon, 129 – Misilmeri, circa 216) was een Oudgriekse arts, met Romeinse burgerrechten, wiens opvattingen dertien eeuwen lang de westerse geneeskunde domineerden, tot de Renaissance, toen ze langzaam en met grote voorzichtigheid begonnen in twijfel te worden getrokken, bijvoorbeeld door het werk van Vesalius. Van zijn naam is de galenica afgeleid, de kunst van de apotheker om medicijnen voor te bereiden.
Galeno heeft de Hippocratische geneeskunde op een 'renaissancistische' manier doorgegeven. Hij schreef omvangrijke werken over filosofie en geneeskunde, waarvan slechts 108 geschriften over zijn gebleven, deels in de originele Griekse tekst en deels in de Arabische vertaling. In zijn 'Over de elementen volgens Hippocrates' beschrijft hij het systeem van de filosoof van de 'vier lichaamssappen', die zijn geïdentificeerd met de vier klassieke elementen. Vervolgens heeft hij zijn eigen theorieën ontwikkeld op basis van die beginselen en de (Latijnse) werken van Celsus volledig genegeerd.
De theorieën van Galenus benadrukken de "creatie", hoewel niet ex nihilo, gemaakt door een enkele "schepper". Dit concept was een belangrijke reden waarom zijn theorieën gemakkelijk werden geaccepteerd door latere wetenschappers van monotheïstische religieuze achtergrond: christelijk, islamitisch, joods. In het werk De beste arts is ook filosoof, stelt hij dat een goede arts moet uitblinken in de drie belangrijkste takken van de filosofie: ethiek, logica, natuurkunde.
De ethiek is nodig omdat de medische ingreep niet als doel moet hebben het maximale winst te behalen voor degene die het uitvoert (mogelijk door de patiënt te bedriegen). Vaak moedigde Galenus zijn leerlingen aan om minachting voor geld te hebben.
De arts moet een logisch denker zijn omdat hij de symptomen van de patiënt coherent moet kunnen interpreteren; bovendien is logische beheersing van cruciaal belang om ongefundeerde theorieën van collega's te weerleggen.
Het belang van kennis van de natuurkunde komt voort uit het feit dat op dat moment de kennis van anatomie en fysiologie van levende wezens als ononderbroken werd ervaren met die van het universum en de aarde. Kennis van natuurkunde was dus kennis van de natuur in brede zin. De objecten om ons heen zijn samengesteld uit een physis (in het Grieks , "natuur"); de planten voegen physis natuur toe, de dieren een physis ziel of psyche.
Hoewel Galenus verklaart niets te weten over de aard of substantie van de ziel, onderscheidt hij drie vermogens: rationaliteit met zetel in de hersenen, emotionaliteit met zetel in het hart, en appetitiviteit met zetel in de lever (dit uitgangspunt kan als zeer dichtbij de hedendaagse worden beschouwd vanwege het belang dat aan de hersenen wordt gehecht, en de driedeling van onze vermogens, zie psychologie). Het fundamentele levensprincipe was voor hem het "pneuma" (uit het Grieks , pnèuma, "lucht, adem, geest"). Het fysiologische systeem van Galenus stelt dat voedsel door het lichaam wordt opgenomen in de vorm van "chylus" (product van de spijsvertering) en via de poortader naar de lever gaat; daar wordt het omgevormd tot veneus bloed en doordrenkt met het "natuurlijke geest". Het natuurlijke geest wordt vervolgens door middel van de veneuze circulatie door het hele lichaam verspreid.
Deze circulatie zal op een bepaald moment de vena cava ontmoeten die het bloed naar het hart brengt. Voordat het hart wordt bereikt, moet het bloed echter worden gezuiverd, zodat het de longen passeert waar het wordt bevrijd van de afvalstoffen die het met zich meedraagt. Dit nog veneuze, maar gezuiverde bloed komt in de rechterkant van het hart en gaat verder met zijn veneuze circulatie; maar een klein deel gaat, via onzichtbare openingen, naar de linkerkant waar het het externe pneuma ontmoet en zo het "levensgeest" wordt gevormd. Het levensgeest wordt door het hele organisme vervoerd dankzij de arteriële circulatie. Een deel van het bloed dat de linkerkant van het hart verlaat, komt in de hersenen, waar het een verdere verrijking ondergaat dankzij het "dierengeest", dat het hoogste geest is en de uitvoering van de hersenfuncties mogelijk maakt die essentieel zijn voor het leven van het individu.
De dierlijke geest in de hersenen controleert beweging, waarneming en zintuigen; de vitale geest in het hart controleert het bloed en de lichaamstemperatuur, terwijl de natuurlijke geest in de lever de voeding en het metabolisme regelt. Galenus heeft zijn kennis vergroot door experimenten uit te voeren met levende dieren, nauwkeurig beschreven in zijn werk Anatomische procedures. Een van zijn methoden bestond eruit om publiekelijk een levende vrouw te ontleden, waarbij hij consequent de banden van zijn zenuwen doorsneed totdat, nadat ook de zenuw van het strottenhoofd was doorgeknipt (nu ook bekend als de "zenuw van Galenus"), de vrouw stopte met schreeuwen. Hij bond de urineleiders van levende dieren af om te laten zien hoe de urine uit de nieren kwam. Hij sekteerde de ruggenmergens om verlamming aan te tonen, enzovoort.
Als dokter van de gladiatoren bestudeerde hij de verwondingen. Hij realiseerde zich dat een blessure op de externe zenuwen van de wervelkolom gevoelloosheid in de romp van dat punt naar beneden veroorzaakt. Sommige van Galenus' kennis is ook juist gebleken in het licht van de huidige wetenschappelijke inzichten: hij toonde aan dat de slagaders bloed vervoeren (geen lucht, in tegenstelling tot Erasistratus en de oude Griekse traditie); hij voerde de eerste studies uit over de functies van de zenuwen, de hersenen en het hart; hij stelde ook dat de geest in de hersenen lag en niet in het hart, in tegenstelling tot wat de aristotelische traditie stelde. Wat betreft de bloedsomloop begreep hij dat de arteriële en veneuze systemen met elkaar verbonden waren door middel van kleine vaten (, anastomoseis), maar hij maakte een fout over het hart door te denken dat het bloed direct van de rechterkant naar de linkerkant kon passeren (dit model van de bloedsomloop zou pas in de 17e eeuw met Harvey worden weerlegd).
Galeno sezioneert en vivisectioneert dieren, waarbij hij de overeenkomsten tussen hun fysiologie en die van de mens vaststelt. In het traktat Over de eenvoudige stoffen, in plaats van de Hippocraticaanse traditie die stelde dat in de natuur het geneesmiddel voor elk kwaad aanwezig is, spreekt hij over planten met geneeskrachtige eigenschappen en anticipeert hij op de natuurlijke geneeskunde. De "Galenos" was een oplossing van alcohol en opium die pijnstillende effecten had op bijna alle kwalen van die tijd. Deze bereiding had bijwerkingen en maakte keizer Marcus Aurelius afhankelijk van opium. Galeno nam de bandage niet aan om bloedingen te stoppen, maar pleitte in plaats daarvan energiek voor de therapeutische praktijk van aderlaten (in overeenstemming met zijn humorele theorie) als remedie voor een grote verscheidenheid aan aandoeningen.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.