KETTERSE bijbel van Charles Le Cene, Amsterdam 1741

La Sainte Bible door Charles Le Cene, Amsterdam 1741, postuum uitgegeven door zijn zoon Michel Charles le Cene. Het werk wordt voorafgegaan door een beschrijving van het project hoe le Cene tot zijn versie van de bijbel kwam, aangevuld met een uitputtende verantwoording..
In 1747 werd het werk als ketters veroordeeld door de gereformeerde goegemeente , vervolgens geconfisqueerd en naar mag worden aangenomen werden alle exemplaren waarop men beslag kon leggen vernieitigd.
In een aantal publieke verzamelingen zijn nog ( een twintigtal )exemplaren aanwezig. Wereldwijd staan 3 drie exemplaren te koop, waarvan dit er één is. De vraagprijzen van de antiquaren zeggen iets over schaarste en betekenis.
Groot folio formaat met portret van Le Cene, die als Hugenoot na het edict van Nantes de wijk nam naar London en daar zijn werk voltooide.
Neem bij belangstelling contact op. Het exemplaar verkeert in topstaat. Het verdient een stevige positie in kerkhistorische verzamelingen. ( studie materiaal voor wie zich wil verdiepen in antitrinitarianisme en socinianisme )
Hieronder vind je een opsomming van de opvattingen uit Le Cène’s Biblia die als afwijkend en controversieel werden beschouwd en waarvoor het werk als ketterij werd beoordeeld.
· Sociniaanse theologie:
Le Cène liet zich sterk inspireren door de Sociniaanse denkrichting. Socinianen benadrukten de absolute eenheid van God en verwierpen de traditionele leerstellingen over de Drie-eenheid, de voorbestemming en de erfzonde. In zijn vertaling interpreteerde hij bijbelse teksten op een wijze die de klassieke, dogmatische formuleringen ter discussie stelde. Hierdoor werd onder andere de goddelijkheid van Christus op een nieuwe, minder traditionele manier weergegeven.
· Rationalistische en filologische benadering:
In plaats van de Bijbel als een onfeilbaar, mystiek woord van God te beschouwen, benaderde Le Cène de Schrift met een nadruk op rede en tekstkritiek. Hij probeerde de tekst systematisch te onderzoeken en consistent weer te geven, wat leidde tot interpretaties die afweken van de gebruikelijke, op traditie gebaseerde lezing van de Schrift.
·
Le Cène uitte scherpe kritiek op eerder gangbare vertalingen zoals de Genève-Bijbel. Hij stelde dat deze vertalingen niet voldeed aan een correcte, redelijke interpretatie van de originele teksten en stelde daar zijn eigen vertaalregels tegenover. Dit resulteerde in voetnoten en bijschriften die de gevestigde theologische interpretaties ter discussie stelden.
·
Zijn werk ging gepaard met een herinterpretatie van belangrijke theologische thema’s, zoals de menselijke zondeval, predestinatie en de betekenis van verlossing. De nadruk lag op een meer menselijke en rationele verklaring van deze concepten, wat in scherp contrast stond tot de traditionele, mystiek-lacrimeuze benaderingen.

· Verwerping door de kerkelijke autoriteiten:

Doordat de hierboven genoemde opvattingen als ketters en als een bedreiging voor de gevestigde leerstellingen werden gezien, werd zijn uitgave verketterd. De officiële kerkelijke instanties, met name binnen de Walloonse en andere orthodox-protestantse kringen, veroordeelden zijn versie van de Bijbel omdat deze afweek van de traditionele interpretatieve conventies.
Deze punten maken duidelijk dat Le Cène’s afwijkende benadering – waarin hij de autoriteit van de traditionele interpretaties en de mystieke invulling van de Schrift in twijfel trok – de kern vormde van de controverse rond zijn Biblia.