Gemerkt: Made in Frowo met (voor mij onleesbaar) nummer. Er zit een gaatje in de bodem, dus is alleen als siervoorwerp te gebruiken (zie foto).

Het begon voor Frowo in 1878, toen Hermann Fröhlich een klein familiebedrijf begon in Beierfeld als loodgietersbedrijf, maar ze maakten een grote verscheidenheid aan metalen voorwerpen. Door de jaren heen groeide het bedrijf gestaag en vanaf 1906 begonnen ze ook met de productie van stormlantaarns. In 1912 werd het bedrijf overgedragen aan de zoon van Hermann Fröhlich, Rudolf Fröhlich en zijn schoonzoon Erich Wolter. In die tijd kreeg het bedrijf ook de naam Fröhlich & Wolter.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden Rudolf Fröhlich en Erich Wolter soldaten van het Duitse leger. Hermann Fröhlich nam in die tijd opnieuw de leiding in het bedrijf op zich. In die tijd was de productie vooral gebaseerd op producten die het leger nodig had.
Vanaf 1924 werden de lantaarns vertind in een tinbad, wat zorgde voor een aanzienlijke kwaliteitsverbetering, hiervoor werd een tinmolen in gebruik genomen.
In 1926 werd de merknaam Frowo, een combinatie van de achternamen van de eigenaars en werd het logo van Frowo, een herdershond met een lantaarn in zijn bek.