Alberto Giacometti (1901)Exp Affiche"Commanderie St Jan"Nijm

Alberto giacometti: (borgonovo, 10 oktober 1901 - chur, 11 januari 1966). Museum commanderie st jan nijmegen franse plaats 3 20 febr- 13 april 1982, expositie affiche, gesigneerd in de print ro, gedateerd ro 1950, in zeer goede staat, blad grootte: 50 x84 cm. Beschrijving: alberto giacometti (borgonovo, 10 oktober 1901 - chur, 11 januari 1966) was een zwitserse beeldhouwer en schilder. Alberto was een zoon van de post-impressionistische schilder giovanni giacometti, een broer van diego giacometti (kunstschilder en handwerksman, die later alberto s assistent werd) en een neef van de schilder augusto giacometti. De familie vestigde zich in 1906 in stampa, waar alberto van zijn vader een atelier kreeg in een voormalige schuur. Vanaf 1910 bracht de familie de zomers door in een chalet in maloja, waar vader en zoon giacometti veel landschappen tekenden en schilderden. Een eerste schilderij van alberto, appels, dateert van 1913 en een eerste beeld, een buste van diego, is van 1914. Alberto was zeer geïnteresseerd in de kunstboeken van zijn vader en maakte zo kennis met het werk van onder anderen albrecht dürer, rembrandt van rijn en jan van eyck. Dit werk ging hij kopiëren, een bezigheid die hij later nog vaak zou beoefenen. Tijdens zijn schooljaren van 1915 tot 1919 kreeg hij, als uitstekende leerling, de beschikking over een atelier om in de vrije tijd te kunnen schilderen en beeldhouwen. Giacometti liet zich in 1919 inschrijven aan de kunstacademie in genève, die hij na korte tijd weer verliet om zich vervolgens aan te melden voor de beeldhouwklas van de kunstnijverheidsschool. In 1920 bezocht hij enkele malen italië, eerst in mei 1920 samen met zijn vader in venetië de biënnale van venetië en de san marco, waar hij zeer veel inspiratie opdeed, en daarna vele maanden verblijvend in onder andere florence, assisi en rome. Vanaf 1922 woonde en werkte hij in parijs, in de wijk montparnasse. Hij volgde lessen bij émile-antoine bourdelle aan de académie de la grande chaumière. 's ochtends werkte hij aan zijn beelden, 's middags tekende hij. Hij was er erg eenzaam en bezocht musea, waar hij werken van henri matisse kopieerde. Deze situatie duurde tot 1925 toen hij over een eigen atelier beschikte in de rue froideveaux 37. Op uitnodiging van bourdelle kon hij exposeren tijdens de salon des tuileries en kreeg hij zijn eerste opdracht van een zwitserse verzamelaar. Hij onderging de invloed van henri laurens, die hij in zijn atelier ontmoette, jacques lipchitz en constantin brâncuşi. Hij ontdekte in die periode zowel de afrikaanse kunst, in het musée de l'homme, als het surrealisme. Door al deze invloeden besloot hij af te zien van beeldhouwen naar model en de werkelijkheid los te laten. In 1927 betrok giacometti een klein atelier in de rue hippolyte maindron 46. Hij verkeerde in het gezelschap van onder anderen de schilders joan miró, alexander calder, andré masson en via hem michel leiris, met wie hij bevriend bleef. Giacometti kreeg met twee beelden een expositie in galerie jeanne bucher en begon in een grotere kring bekendheid te genieten. Leiris publiceerde een tekst over giacometti in het tijdschrift documents. Giacometti ging samenwerken met zijn broer diego, die decoratieve voorwerpen en kunstnijverheid vervaardigde en in zijn buurt was komen wonen om hem te assisteren.