Co Westerik(1924)Zeefdruk"Een paar in het Landschap" Ges Gen

Jacobus co westerik: (1924). " een paar in het landschap " , zeefdruk, in 7 kleuren. Op hahnemühle papier. Gesigneerd en gedateerd mo met potlood 1991, genummerd ro: nr 26 van 250 exemplaren. Oeuvrecatalogus 1945-2006, nr. 143 Motief grootte: 50 x 70 cm, blad grootte: 60 x 80 cm. Er zit een verticale vouw in de linker zijde van het blad. Het vermoeden is dat het na inlijsten niet zichtbaar zal zijn.. Beschrijving: jacobus (co) westerik (den haag, 2 maart 1924) is een nederlands schilder. Hij kreeg zijn opleiding aan de koninklijke academie van beeldende kunsten te den haag. Na zijn afstuderen in 1947 maakte westerik het schilderij " de visvrouw " , waarmee hij in 1951 de jacob marisprijs voor de schilderkunst won. Dit maakte een stroom van positieve en vooral ook negatieve publiciteit los in besprekingen in de dagbladen. Ondanks dat laatste werd zijn werk gekocht door musea, waaronder het gemeentemuseum den haag, stedelijk museum amsterdam en museum boijmans van beuningen rotterdam en particuliere verzamelaars als frits becht. Van 1958 tot 1971 was westerik docent modeltekenen aan de koninklijke academie van beeldende kunsten te den haag. Met de haagse kunstenaars herman berserik, jan van heel, willem hussem en jaap nanninga maakte westerik deel uit van de groep verve. Hij was klasgenoot van cornelis zitman, henk peeters en toon wegner met wie hij ook reisde. Westerik kreeg uit zijn huwelijk met schilderes hens de jong drie dochters en uit zijn tweede huwelijk met galeriehoudster fenna de vries twee zonen. Zijn oudste dochter overleed in 1992. Westeriks schilderijen zijn gestolde momenten uit het dagelijks leven, weergegeven in een uniek vertekend realisme. In zijn impressies van de zichtbare werkelijkheid slaagt hij er in het onderhuidse voelbaar te maken. Hoewel co westerik les had op de academie in den haag, is alleen in zijn allervroegste schilderijen iets van die typisch haagse, sferische, dromerige kunst van bijvoorbeeld kees andrea terug te vinden. Al snel vindt hij zijn eigen onderwerpen en strikt persoonlijke stijl. Pas rond de jaren zestig groeit de waardering voor zijn werk.