Herman de Vries (1931) Eigen Uitgave " Zufall " Gen Eschenau

Herman de Vries Edition / Auflage 150
"Zufall"
"the eschenau summer press & temporary travelling press publications"
[herman de vries publisher]
eschenau 2015
21.4 × 15.3 cm
Edition 150 von Hand nummeriert

Beschrijving:
Herman de Vries (Alkmaar, 11 juli 1931) is een Nederlands beeldend kunstenaar. Hij schrijft zijn naam als herman de vries, dus zonder hoofdletters, om hiërarchieën te vermijden. De kunstenaar maakt veel gebruik van natuurlijke en gevonden materialen. In zijn oeuvre spelen begrippen als 'het zijn' en 'de werkelijkheid' de hoofdrol, waarbij niet het denken erover maar de zintuiglijke ervaring ervan betekenisvol is. Omdat De Vries de natuur als onze primaire realiteit beschouwt, toont hij deze vaak als document – ontdaan van andere betekenissen – om de ervaringen te bieden die het mogelijk maken de poëzie van de werkelijkheid te ontdekken. De Vries volgde in de periode 1949–51 een opleiding aan de Rijkstuinbouwschool in Hoorn. Daarna werkte hij als landarbeider in Frankrijk en vanaf 1952 als plantkundige bij de Plantenziektekundige Dienst in Wageningen. In 1953 begon hij zich naast zijn werk als plantkundige bezig te houden met het maken van kunst. Zijn vroege werk bestaat onder andere uit collages van gevonden materiaal, zoals een van de muur afscheurde laag posters. Hij gebruikte hiervoor de noemer collages trouvés, verwijzend naar de objets trouvés van Elsa von Freytag-Loringhoven. Later in de jaren 50 begint hij te schilderen in witte, grijze en zwarte tonen.

Deze rulle, voorstellingsloze werken kunnen worden gerekend tot materieschilderkunst. Rond 1960 werkte De Vries enkel nog met witte verf. Zijn vroege werk staat daarmee dicht bij de informele kunst uit dezelfde periode.
In 1961 richtte De Vries, samen met Armando en Henk Peeters van de Nulgroep, het tijdschrift nul = 0 op. Na twee uitgaves viel de redactie echter uiteen en zette De Vries het tijdschrift nog twee nummers alleen voort. Intussen had hij zijn baan als plantkundige verruild voor een aanstelling als biologisch onderzoeker aan het Instituut voor Toegepast Biologisch Onderzoek in de Natuur (ITBON) in Arnhem. In zijn werk gebruikte hij in die tijd kanswerking als een belangrijk beeldend middel. Dit leverde werken met willekeurig geplaatste blokken, stippen en letters op. In 1970 verhuisde De Vries naar het Beierse dorp Eschenau (nabij Knetzgau) en vanaf deze tijd vormen de natuur en Oosterse denkwijzen belangrijke elementen in zijn werk. Verandering en tijdelijke ordeningen zoals die heersen in de natuur komen bijvoorbeeld tot uitdrukking in werken met gevallen boombladeren of in een verslag van een onderzoek naar planten gevonden op een afgeperkt stuk weiland.

Vanaf de jaren 80 lag de nadruk in zijn werk op de verstoorde relatie tussen mens en natuur waardoor volgens De Vries een belangwekkende bron van kennis verloren dreigt te gaan. In boeken documenteerde hij een grote verzameling kruiden en gewassen, in werken op papier gebruikte hij verschillende soorten aarde als pigment en ook exposeerde hij grassen, geurige rozenblaadjes en planten met een hallucinerende werking. Naast een groot aantal kunstenaarsboeken maakte De Vries ook foto's, films en tekstwerken.
In 1997 kreeg de kunstenaar de opdracht voor de ontwikkeling van een Bomenmuseum in de Haagse wijk Wateringse Veld. Het bomenmuseum werd in 2008 officieel geopend en op 29 september 2011 helemaal afgerond.[3][4]
Sinds 1976 verzamelt De Vries aarde over de hele wereld. Deze collectie, met meer dan zevenduizend grondmonsters, is opgenomen in de collectie van het Musée Gassendi in Digne-les-Bains waar deze permanent tentoongesteld wordt als le musée des terres (het aardemuseum). De monsters worden gebruikt voor het maken van uitwrijvingen die – in de woorden van de kunstenaar – "een beeld geven van de visuele rijkdom van de aarde".