Prentje (pagina 24) uit het boek: Nederland in den goeden ouden tijd (1942) door Jacob van Lennep.

Zijnde het dagboek van hunne reis te voet, per trekschuit en per diligence van Jacob van Lennep en zijn vriend Dirk van Hogendorp door de Noord-Nederlandsche provintiën in den jare 1823.

Dagboek
Van mijne reis; in 1823 door de provintiën Noord Holland, Friesland, Groningen, Drenthe, Over IJssel, Gelderland, Noord Braband, Utrecht en Zeeland gedaan, van den 28sten Mei tot den 2den September.

Geert Mak heeft deze tocht nagelopen en er een boek over geschreven: De Zomer Van 1823 / Lopen Met Van Lennep.

Zomer 1823. Twee Leidse studenten (afgebeeld op het prentje) maken een soort inspectietocht door Nederland: de stijfdeftige Dirk van Hogendorp en de latere schrijver Jacob van Lennep. Ze wandelen door een land dat voor ons bijna onherkenbaar is. Een derde van het land is nog pure woestenij, de wegen zijn vaak enkel modder, veel steden liggen vol mestvaalten en als ´s avonds de poorten sluiten, heerst buiten een totale duisternis.
Kort daarna zal alles veranderen, met kanalen en straatwegen, spoortreinen en stoommachines, tot uiteindelijk een Nederland dat wij herkennen. Maar Van Lennep staat nog voor het begin als hij in 1823 door Nederland wandelt om de mentaliteit van de bevolking te onderzoeken. Hij laat ons de sfeer, de kleur, de waarden en normen uit die tijd ervaren. Omdat Van Lennep de reis zeer uitgebreid en met veel oog voor detail beschrijft, is het dagboek een uniek document waaruit eindeloos geput kan worden om meer te weten te komen over de in die tijd heersende opvattingen over landschappen, economische situaties, sociale codes, kortom de stand der natie.