La modella van Antonio Mancini is een olieverfschilderij uit Italië uit de 18e eeuw, met afmetingen 94 cm bij 68 cm en geleverd met lijst.



Antonio Mancini (Rome, 14 november 1852 – Rome, 28 december 1930) De model, 1880-90, afmetingen met lijst 103x81 cm. Lijst is origineel.

privécollectie
garantiebewijs

De zichtbare lijst op de foto is inbegrepen als gebaar van vriendelijkheid en vormt geen integraal onderdeel van het werk. Eventuele schade aan de lijst geeft geen recht op klachten of annulering van de bestelling. Het werk zal zorgvuldig en veilig worden verpakt. De verzending gebeurt via DHL; voor verzendingen buiten de Europese gemeenschap variëren de levertijden van 15 tot 20 werkdagen vanwege de exportdocumentatie. Eventuele belastingen en invoerrechten zijn voor rekening van de koper.


Biografie
Geboren in Rome uit Paolo, een kleermaker uit Narni, en Domenica Cinti uit Terni. Hij toont zo'n vroege artistieke vaardigheid dat hij op twaalfjarige leeftijd wordt toegelaten tot de Accademia di Belle Arti in Napels, waar hij leerling is van Domenico Morelli, Filippo Palizzi en Stanislao Lista. Hij is ook zeer bevriend met de leeftijdsgenoot beeldhouwer Vincenzo Gemito, met wie hij een arme en moeilijke jeugd deelt, een thema dat de artistieke productie van beiden beïnvloedt.

Al in 1871 worden twee van zijn werken, tentoongesteld bij de 'Promotrice' in Napels, gekocht door twee buitenlandse opdrachtgevers, beiden schilders: 'Per un fiore' door de Canadese schilder die genaturaliseerd is tot Amerikaan François B. De Blois en 'L'ultima medicina!' door de Franse Felix de Lapommeraye[1]. In 1872 maakt hij een reis naar Venetië, waar hij diep onder de indruk raakt van de Venetiaanse schilderkunst. Drie jaar later voltooit hij zijn academische studies en in 1883 verhuist hij naar Rome, waar hij een eigen atelier opent; hij sluit zich aan bij de artistieke stroming van het Verismo en richt zich op portretten en genre-schilderijen met anekdotische inhoud.

In 1877 verhuist hij voor enkele maanden naar Parijs, waar hij werkt voor de kunsthandelaren Adolphe Goupil en Hendrik Willem Mesdag. Hier ontmoet hij Degas en Manet en wordt hij bevriend met Sargent, die hem beschouwt als de beste levende schilder. Hij ontmoet ook Ernest Meissonier en Jean-Léon Gérôme. Hij is ook in Londen, uitgenodigd door Sargent, waar zijn schilderkunst blijft scoren.


Grafmonument in de Basiliek van de Heiligen Bonifatius en Alessius in Rome
Terug in Napels en vertrekt hij naar Parijs in 1877. In 1878 keert hij terug naar Napels, slachtoffer van een ziekte en met diepe depressieve crises die in 1879 hem adviseren om opgenomen te worden in een verzorgingstehuis tot 1883, het jaar waarin hij besluit definitief naar Rome te verhuizen, waar hij ook kan rekenen op financiële hulp van zijn artistenvrienden. In Rome ontmoet hij Aurelia, die, naast het poseren als model voor hem, ook zijn levenspartner wordt.

In 1885 sluit hij een contract met de Nederlandse mecenas Mesdag, die hem regelmatig geld stuurt in ruil voor schilderijen en tekeningen (ongeveer 150 werken) die de handelaar voor zichzelf houdt (nu bevinden ze zich in het museum dat naar hem is vernoemd) en de rest verkoopt. Tussen 1901 en 1902 is hij in Engeland, waar hij naartoe reist om enkele portretten van de hogere samenleving te maken, aangemoedigd door de Amerikaanse schilder John Singer Sargent. Hij zal tussen 1907 en 1908 terugkeren naar Engeland en Ierland. Daarnaast heeft hij een contract met de handelaar Messinger (waar hij tot 1911 voor zal werken) en daarna met de mecenas en verzamelaar Fernand du Chêne de Vère, die hem ontvangt in zijn woning Villa Jacobini (Casal Romito) in Frascati, waar hij 11 jaar verblijft, tot 1918.

Expositie in Venetië in 1914 en 1920, het jaar waarin de XXIIe Biënnale een solotentoonstelling aan hem wijdde. In 1928 exposeerde hij in het Castello Sforzesco in Milaan, en in 1929 werd hij toegelaten tot de Accademia d'Italia. Hij sloot zich aan bij het fascisme en schonk een zelfportret aan Mussolini, die op zijn beurt in 1943 probeerde het aan Hermann Göring te schenken ter gelegenheid van diens 50e verjaardag op 12 januari 1943 (hij werd door zijn schoonzoon Ciano overtuigd om hiervan af te zien).

Overleden in Rome in 1930 en begraven bij de rechterzijbeuk van de Basiliek van de Heilige Bonifatius en Aegidius, op het Aventijn.


Portret van mevrouw - circa 1900 (Casa Museo Francesco Cristina)


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.