Willem Maris (1844-1910) - Eenden aan de waterkant

Potloodtekening van Willem Maris (1844-1910) met eenden aan de waterkant, gesigneerd in potlood linksonder. Provenance Veilinghuis Christie's (03885970). Recent voorzien van een nieuwe passe-partout en museumglas. Tekening met afmetingen van 18x10,5cm in een lijst van 32x25cm.

Willem Maris schilderde naar eigen zeggen geen koeien, maar licht.
Willem Maris was leerling van zijn broers en van de Haagse Academie. Steeds werkzaam vanuit Den Haag beperkte hij zich meestal tot dezelfde onderwerpen, het Hollandse landschap met dieren. Hij streefde vooral naar weergave van het licht en de kleur met op den duur steeds vluchtiger wordende penseelstreken. Later schilderde hij vooral weilanden met koeien en slootoevers met eenden. Zijn oevre in totaal is dan ook wat eenvormig.
Willem Maris werkte voornamelijk in Den Haag. Wel maakte hij enkele reizen naar Duitsland en Noorwegen. De kunstschilder hield zich vooral bezig met het Hollandse landschap, waarin dieren figureerden. De werking van het licht had zijn grote belangstelling: "Ik schilder geen koeien, maar licht".

Net als de andere kunstenaars van de Haagse School hanteerde Maris in zeker opzicht een fotografische benadering. Niet alleen door de registratie van licht en het effect daarvan op de kleur, maar ook door de geïsoleerde uitsneden. De schilder koos niet voor panorama's, doch zoomde in op een fragment. Later schilderde Maris vooral koeien en slootoevers met eenden. Maris was ook als etser en aquarellist actief.

Willem Maris werd geboren als jongste zoon van Mattheus Maris en Hendrika Bloemert in Den Haag in 1844. Hij was de jongste van de drie schilderende Maris broers. Zijn eerste tekenlessen ontving hij van zijn oudere broers Jacob en Matthijs. Daarna volgde hij een tijdje de avondklas van de Haagse Academie en studeerde hij verder bij de veeschilder Stortenbeker. In het Haagse Mauritshuis kopieerde hij het werk van de 17e eeuwse dierschilder Paulus Potter. Willem Maris was niet alleen bekend als schilder maar ook als tekenaar, etser en aquarellist. Hij was medeoprichter van de Hollandsche Teekenmaatschappij. Maris schilderde voornamelijk natuurlandschappen met dieren zoals koeien aan een plas en eenden aan de slootkant. In zijn steeds wederkerende landschappen met dieren geanimeerd, herinnerde hij vaak aan het werk van de Franse Camille Corot. In Oosterbeek, het Nederlandse Barbizon en in Wolfheze ontwikkelde hij zijn artistiek landschap schilderen. In 1855 maakte hij er kennis met Anton Mauve met wie hij goed bevriend raakte. In 1863 kreeg hij zijn eerste tentoonstelling in Den Haag. Met Bernard Blommers reisde hij in 1865 door de Rijnstaten, maar ook reisde hij naar Noorwegen. Vanaf 1869 bleef hij in Den Haag wonen, waar hij op 65-jarige leeftijd overleed. Hij werd er begraven op begraafplaats Oud Eik en Duinen. Zijn zoon Simon schilderde ook en schreef een boek over het schildersgeslacht. Hoewel hij als jongste van de drie Marissen eigenlijk het meest ver verwijderd stond van zowel realisme als impressionisme, is hij toch wellicht wel de meest realistische schilder van de drie geweest. Andere menen weer dat hij juist de meest impressionistische is. Willem Maris was de enige van de kunstschilders die tot de Haagse School gerekend kon worden die impressionistisch werkte met felle kleuren en een losse toets. Het eenvoudige boerenleven werd door hem met brede, impressionistische verfstreken weergegeven en zijn werken lijken te vibreren van licht. 'Ik schilder geen koeien, maar lichteffecten' zei Maris daar zelf over. De weergave van licht was van groot belang voor hem. De meeste van zijn schilderijen lijken daardoor ook met zon overgoten. Zo wordt hij ook wel de impressionist van de Haagse School genoemd en was George Hendrik Breitner een van zijn bekendste leerlingen.