Willem Hussem (1900-1974) - Bloemen in gemberpot

In een waardevolle Paul Gehring lijst (PGF) gelijst werk van de bekende kunstschilder Willem Hussem (1900-1974). Bloemen in gemberpot op een paneel met afmetingen van 41x32,5cm, gesigneerd en (onduidelijk) gedateerd linksonder. In een Paul Gehring Frame van 56x48cm, inclusief garantienummer. Geheel in perfecte staat!

De schilder en dichter Willem Hussem, die in zijn laatstgenoemde hoedanigheid sedert 1965 lid van de Maatschappij der
Nederlandse Letterkunde is geweest, werd op 29 januari 1900 aan het Waterlooplein te Rotterdam geboren als oudste van
de twee zonen van notaris Hendrik Hussem en Sophia Keeman. Nadat hij in zijn geboortestad de lagere school en de HBS had doorlopen, ging hij, overeenkomstig de wens van zijn vader, in de makelaardij . Hij begon in de tabakshandel, maar tijdens het keuren voor de inkoop raakte hij er steeds meer van overtuigd, dat hij zijn zintuigen beter anders gebruiken kon, met het gevolg dat hij zich in 1917 als leerling van de Rotterdamse Akademie van Beeldende Kunsten liet inschrijven. Hij bleef maar één jaar op de Akademie en ging toen twee jaar bij de graficus Dirk Nijland werken, die eerst in Rhoon en later in Wassenaar woonde. In deze tijd leerde hij onder meer de schilder Hendrik Chabot kennen, met wie hij steeds bevriend is gebleven.

Na zijn driejarige opleiding trok Hussem in 1919 met de morele steun van zijn moeder en de financiële steun van zijn vader naar
Frankrijk. Door deze financiële steun, die na de dood van zijn moeder in 1938 nog enkele jaren door zijn vader werd voortgezet, heeft Hussem zich van het begin af steeds geheel aan het schilderen kunnen wijden. Eerst verbleef hij korte tijd
met Chris de Moor in Parijs en vervolgens vestigde hij zich tot 1929 in Villeneuve-les-Avignon. Toen hij in 1929 weer in
Nederland was, maakte hij tijdens het zoeken naar kamers in Zaandam kennis met de apothekersassistente Anna Geertruida
Provo Kluit, over wie hij -- goed hoorbaar voor de betrokkene -- tegen een vriend opmerkte: 'met haar trouw ik.' En op 8
juli 1930 trad hij inderdaad met haar te Wassenaar in het huwelijk. Resoluutheid is een eigenschap die hem ook in latere jaren steeds is bijgebleven.

Nog hetzelfde jaar trok het echtpaar naar Provins bij Tours, maar begin 1931 gingen zij in Voorburg aan de Koningin
Wilhelminalaan wonen, waar op 6 april 1931 zijn zoon Frank Willem Hendrik werd geboren.

Van 1933 tot 1936 woonde Hussem met zijn gezin in Bourgival bij Parijs en daarna keerde hij voorgoed naar Nederland terug. Hij betrok een woning aan de Mijtensstraat in Den Haag naast een voormalig badhuis, dat hij als atelier inrichtte en waarin hij -- met een korte onderbreking wegens een verbouwing -- tot zijn dood is blijven werken.

De Haagse jaren kort voor en tijdens de wereldoorlog zijn voor Hussems ontwikkeling als kunstenaar van grote betekenis
geweest. In deze tijd maakte hij zijn eerste non-figuratieve schilderijen en kwam daarmee zijn definitieve vorm op het spoor.
Bovendien ontstond toen ook zijn letterkundige belangstelling. Hij was destijds al een regelmatig bezoeker van De Posthoorn
aan de Nieuwe Uitleg in Den Haag, in welk stamcafé van Haagse kunstenaars hij niet alleen schilders en andere vrienden
ontmoette, maar ook een aantal schrijvers, zoals Jacques Bloem, Clara Eggink, M.Nijhoff, A.Roland Holst en Simon Carmiggelt.

Pas na 1945 kwam Hussem, eerst als tekenaar en schilder, daarna als dichter, tot volle ontplooiing. Een gedicht, dat hij in
1965 publiceerde lijkt dan ook op de 'laatbloeier' Hussem zelf van toepassing:

Over zijn naoorlogse activiteiten als beeldend kunstenaar is in het kort het volgende te melden. Hij werd lid van het Schilderkundig Genootschap Pulchri Studio, de Haagse Kunstkring en Vrij Beelden, nam in 1947 deel aan de eerste groepstentoonstelling van Haagse kunstenaars in het Gemeentemuseum en toonde daarna zijn werk op vele eenmans- en groepstentoonstellingen. In het buitenland exposeerde hij onder meer op de International Exposition of Contemporary Painting in Pittsburg (1950 en 1955) en op de 30ste Biennale in Venetië (1960). In 1952 en 1955 verwierf hij de Jacob Marisprijs voor schilderkunst en in 1958 dezelfde prijs voor tekenkunst. Vanaf 1957 maakte hij, in opdracht, een zestal muurschilderingen, ontwierp boekomslagen en een aantal decors voor de Haagse Comedie en ging later hout- en metaalplastieken vervaardigen, die hij in 1968 voor het eerst heeft tentoongesteld in het Gemeentemuseum en in Galerie Orez te Den Haag.

In zijn beeldende kunst uit de laatste periode hanteert Hussem met lijnen, vlakken, vegen, kleuren en structuren een sobere en
sterke tekentaal. Deze tekens verwijzen naar een werkelijkheid die niet tot een vertrouwd beeld herleidbaar is, maar waarvan
niettemin een magische werking uitgaat: er gebeurt iets, ofwel 'de wind steekt op', zoals hij in een van zijn gedichten over het
schilderen constateert:

Hussem, Willem - Steenbruggen, Han Willem Hussem. Tussen schrift en leegte. Eindhoven, Stichting Plint, 1994. Cloth, d/j, 28,5 x 24,5 cm., 160 pp. text in Dutch with (col.) ills.