Zeldzaam olieverf op doek Dirk Verél
Bloemstilleven
1943
80x80cm

Verèl woonde sinds 1922 in Groningen, waar hij niet alleen doceerde aan de Kweekschool met den Bijbel, maar ook actief was in het culturele leven. Hij stond in contact met kunstenaars van De Ploeg, waartoe ook De Vries behoorde, en hij organiseerde artistieke avonden die bekend stonden als 'literaire salon Op ’t Nippertje’, waaraan naast De Vries ook schrijvers als Max Dendermonde, Sjoerd Leiker en Ab Visser deelnamen. Later, in 1935, zouden Verèl en De Vries met Jan H. Eekhout en Bert Nuver korte tijd het literaire tijdschrift Het Venster voortzetten.


"Hij krijgt er contact met De Ploeg en De Regenboog, met welke hij exposeert; steekt naar eigen getuigenis veel op van Jan Wiegers en George Martens. Experimenteert zelf met droge naald in celluloid. In het huis der Verèl's - aanvankelijk in Eelderwolde,7 later in de Groninger Herestraat, dan in Haren - verzamelt zich een groep jonge kunstbeoefenaars van diverse pluimage. Als ster van de eerste grootte Hendrik de Vries. Voorts onder meer Geert Kazemier, Ido Keekstra, Halbo Kool, Reinold Kuipers, Sjoerd Leiker, Martin Leopold, Bert Nuver, Ab Visser. Een inspirerend milieu, door nestor Herman Poort schertsend ‘de litteraire salon van de heer Verèl’ genoemd.8 In zijn Herestraat-tijd redigeert Dirk Verèl enige tijd het ‘algemeen litterair maandblad’ Het Venster.9 Mederedacteuren: Jan H. Eekhout, Bert Nuver, Mees Valentijn en Hendrik de Vries. Onder de medewerkers uit die periode van Het Venster vindt men Mien Proost, Garmt Stuiveling, Simon Vestdijk, Theun de Vries. Godfried Bomans treedt er met Dirk Verèl in het krijt over de ‘Baudelaire- en Verlaine-achtige berustend-droefgeestige levensopvatting der Venster-dichters.’10

In 1936 wordt Het Venster gestaakt. Bij de kortstondige opvolger De litteraire Revue treedt Verèl alleen als mede-redacteur op.11 Van zijn spaarzame eigen gedichten hebben verzen als Het schaakspel en De nacht duurzame waarde.12"