Schilderij in lijst; circa 73,5x63,5cm.

Frits Wichard werd geboren in Amsterdam in 1907.
Aan de Quellinusschool volgde hij een cursus schilderen. Het doel van deze cursus was niet zozeer de deelnemers een gerichte beroepsopleiding te geven, maar hen tot “intelligente geschoolde werklieden van begrip en smaak, theoretisch onderlegd voor de praktijk van het dagelijks werk” te maken.
Omstreeks 1930 kwam hij voor het eerst in contact met leden van De Ploeg in Bergeyk. In 1931 werd Wichard lid van de coöperatie en belast met magazijn- en expeditiewerk. Daarnaast hield hij zich bezig met het geschikt maken van ontwerpen van anderen voor machinale productie. Ook ontwierp hij zelf zo nu en dan nieuwe dessins voor gordijnstoffen.
In 1933 verliet hij als eerste de gemeenschappelijke woning van de coöperatie en betrok een voormalig café aan de Nieuwstraat te Bergeyk. Van de gelagkamer maakte hij zijn atelier. Geleidelijk aan ging hij zich steeds meer bezig houden met het ontwerpen van nieuwe dessins. Vanaf 1937 tot aan zijn pensioen in 1972 zou deze activiteit zijn dagtaak zijn.
Op 1 maart 1940 verbrak hij zijn dienstverband met De Ploeg. Wel bleef hij gedurende de eerste jaren van de oorlog op free-lance basis ontwerpen leveren. In 1947 trad hij wederom in dienst, maar hij bleef in eigen atelier werken.
Wichard verzorgde vooral tot de jaren zestig een groot deel van de ontwerpen, die door fabrikanten voor De Ploeg werden geproduceerd. Hij bleef in dienst van De Ploeg tot aan zijn pensioen in 1972.
Ondanks zijn succesvolle loopbaan als textielontwerper vond hij zichzelf vóór alles kunstschilder. Zelf heeft hij het altijd als een belediging ervaren textielontwerper genoemd te worden. Hij was iemand, die zijn dessins ‘schilderde’.
Naast het ontwerpen van textiel heeft hij zich dan ook gedurende zijn gehele leven beziggehouden met het maken van tekeningen. schilderijen en aquarellen. Als onderwerp voor zijn werk koos hij voornamelijk landschappen, speciaal in en om Bergeyk.
Daarnaast schilderde hij ook stillevens en portretten.
In de periode voor de Tweede Wereldoorlog en vlak daarna sloot de stijl van zijn werk nauw aan bij de 19e eeuwse realisten. Pas aan het begin van de jaren vijftig ontstond er geleidelijk aan een meer persoonlijke interpretatie van zijn onderwerpen.
Deze ontwikkeling vond plaats onder invloed van Kees Bol, met wie hij van 1952 tot omstreeks 1960 elke week op pad ging om te schilderen.