Het-te-volle-Huis biedt aan :

Olieverf / acryl met iets materie op doek 50x61, linksonder gesigneerd M. Humair en op a.z. gedateerd 1998, in bijpassende goudkleurige lijst.

Michel Humair , geboren in Undervelier in het kanton Jura in Zwitserland op 23 april 1926 en stierf in Frankrijk op 23 februari 2019 in Cesson (Seine-et-Marne) is een schilder van de Nieuwe School van Parijs die na zijn jeugd in Zwitserland in Frankrijk woonde. Zijn aanpak is omschreven als impressionistisch van de lyrische abstractie.
Na zijn studie 'reclameontwerp' in Lausanne kwam Michel Humair in 1947 naar Parijs , waar hij zich inschreef aan de École nationale supérieure des beaux-arts de Paris en de Académie de la Grande Chaumière in Montparnasse bezocht .
Van 1968 tot 1990 verdeelde hij zijn tijd tussen zijn atelier in Butte-aux-Cailles in Parijs en zijn huis aan de oevers van de Loire in Port Charbonnier, vlak bij Langeais , waar hij tijd vond om van de natuur te genieten.
Vervolgens verhuisde hij naar een nieuwe werkplaats in Aubervilliers en de laatste tien jaar naar het noorden van Bourgondië, in Maillot, vlak bij Sens in de Yonne .
Michel Humair liet zich aanvankelijk inspireren door de majestueuze Zwitserse landschappen, hoge, lichtgevende bergen, valleien en bergstromen. Na zijn vestiging in Parijs in 1947 omarmde hij de non-figuratieve beweging met doeken die krachtig werden bezield door dynamische ritmes. Hij introduceerde een gebaarcomponent die hem dichter bij de schilders van de lyrische abstractie bracht .
In de jaren zeventig doorkruiste een cursieve grafische stijl de krachtig geborstelde oppervlakken, die hij articuleerde [ in harmonieën van grijs en zand . Onder het licht van leisteen, schors en stromend water verschenen verspreide fragmenten van een raadselachtige kalligrafie, onduidelijk mineraal en plantaardig . Michel Humair zou ze later samenvoegen tot monumentale composities waarin de meervoudige superposities van zijn penseelstreken glimpen boden van palimpsesten van het materiële universum .
Door meer toespelingen wordt zijn schilderkunst vernieuwd terwijl zijn palet ontwaakt in gloeiende intensiteiten . Het plastische teken van het raam begint de communicatie te verzekeren, door ze regelmatig te associëren, tussen binnen- en buitenruimtes.
Halverwege tussen non-figuratie en abstractie wordt Michel Humairs evoluerende benadering voortdurend gevoed door zijn ontmoetingen, van de meest alledaagse tot de meest verre. De nerveus delicate of uitgesneden vormen van zijn vazen en boeketten balanceren op de rand van de glinsterende texturen die de schilder kent.
Deze worden weerspiegeld door de meer diffuse lichtvlakken die Humair associeert met herinneringen aan de landschappen die hij in Rusland ontdekt en vervolgens met de zeilen van felucca's en het zonovergoten zand van de Nijlvallei . "Op zoek naar nieuwe horizonten hebben mijn reisdagboeken mij, met een tussenpoos van zes maanden, de gelegenheid gegeven mijn emoties te herontdekken en te vertalen voor de onmetelijkheid van Rusland en de subtiele kleuren van Egypte", vertrouwt hij toe .
Het is dan ook rond visioenen van Venetië dat zijn gloeiende doeken de balans van hun composities combineren, ondersteund door de stabiliteit van de architectonische tekens die ze vrijelijk samenbrengen, en de spontaniteit van het gebaar dat de substantie van de gevels herschept .
Michel Humair wordt, naast Bouqueton , Nallard , Maria Manton en Aksouh , met wie hij vaak in Frankrijk en in het buitenland exposeerde, gerekend tot de belangrijkste schilders van de tweede generatie van de Nieuwe School van Parijs.
Op 25 juni 2022 werd in Bersac-sur-Rivalier , 38 km ten noordoosten van Limoges , een Michel Humair Space geopend waar zijn schilderijen worden tentoongesteld .

Unieke schilderij wordt niet ver onder de vraagprijs van E 250,00 verkocht.

Eventuele verpak en verzendkosten voor Nederland en België
E 15,00