Een aquaforte op handgemaakt papier door Giovanni Battista Piranesi toont filigrane lelie en het Palazzo dei Duchi Mattei in Rome, Italië.



De link leidt naar een objectbeschrijving op de website van het British Museum, die formeel en informatief van aard is. Ik heb de tekst vertaald met behoud van de formele toon en de technische details, en de namen van het museum en het object onveranderd gelaten. Aangezien er geen specifieke tekst is gegeven, heb ik geen vertaling gemaakt van een daadwerkelijke tekst, maar zou ik dat doen zodra de tekst wordt verstrekt.

Acquaforte op geschept papier, filigrana 'leliebloem ingesloten in dubbele cirkel' ook op beschrijvend vel. Uitstekende inkt en goede staat van conservering, lichte sporen van vlekken en verkleuring. Vel intact met originele marges. VERZENDING VERZEKERD per koerier, pakket of stevige buis, voor verzekering eventuele schade bij ontvangst aangeven.

Giovanni Battista Piranesi, ook bekend als Giambattista (Mogliano Veneto, 4 oktober 1720 – Rome, 9 november 1778), was een Italiaanse graveur, architect en theoreticus van de architectuur.

Zijn gegraveerde platen, gekenmerkt door een dramatische toon en grafische elementen, lijken geïnspireerd door een geheel Romeinse idee van waardigheid en grootheid, uitgedrukt door de grootsheid en isolatie van architectonische elementen, zodat ze leiden tot een subliem gevoel van grootheid uit het oude verleden, dat toch wordt gekenmerkt door onverbiddelijk verwaarlozing.

Giovanni Battista Piranesi werd op 4 oktober 1720 geboren als zoon van Angelo en Laura Lucchesi en op 8 oktober gedoopt in de parochie van San Moisè in Venetië. Er is geen schriftelijk bewijs dat de traditie ondersteunt dat hij in Mogliano, Veneto, werd geboren: zijn ouders woonden in Corte Barozzi in Venetië. Hij werd in de architectuurstudie ingewijd door zijn vader, een ervaren steenhouwer en bouwmeester, en door zijn oom van moederskant Matteo Lucchesi, een Venetiaanse watermagistraat en liefhebber van de oudheid, gebaseerd op de modellen van Andrea Palladio en Vitruvius. Van zijn beschaafde broer Angelo, een dominicaanse monnik, verwierf hij een zekere beheersing van het Latijn en een blijvende liefde voor Livius en de geschiedenis van Rome. Na een meningsverschil met zijn oom zette de jonge Giovanni Battista zijn opleiding voort bij Giovanni Scalfarotto, een andere architect die zich richtte op een stijl die reeds het neoclassicisme aankondigde; hij bezocht ook regelmatig het atelier van Carlo Zucchi.

In 1740 besefte Piranesi de beperkte carrièremogelijkheden die hem in de Venetiaanse hoofdstad boden. Hij besloot zijn vaderland te verlaten en naar Rome te verhuizen, waar hij als tekenaar deelnam aan de diplomatieke expeditie van de nieuwe Venetiaanse ambassadeur, Francesco Venier. Hij vertrok op 9 september en arriveerde binnen een maand, op amper twintigjarige leeftijd, in Rome, waar hij onderdak vond in het Palazzo Venezia. Zijn talenten als tekenaar kwamen al snel aan het licht, na een eerste leertijd bij de schilders-scenografen Domenico, Giuseppe Valeriani en Giovanni Battista Nolli. Rond 1742 leerde Piranesi de beginselen van het etsen onder leiding van Giuseppe Vasi, eigenaar van een chalcografisch atelier dat destijds in Rome een zekere populariteit genoot. Bovendien sloot Piranesi tijdens zijn verblijf in Rome een hechte vriendschap met zijn landgenoot Antonio Corradini, met wie hij rond 1743 naar Napels ging om barokkunst te bestuderen en de archeologische opgravingen van Herculaneum te bezoeken.

Piranesi begon al snel een ontroerend enthousiasme te tonen bij het aanschouwen van de "sprekende ruïnes" van de keizerlijke fora, "dat ik er nooit in geslaagd ben iets dergelijks te vormen uit de tekeningen, hoe nauwgezet ook, die de onsterfelijke Palladio ervan maakte en die ik desondanks constant voor ogen hield." Deze interesse in Romeinse oudheden blijkt uit de uitvoering in 1743 van het Eerste Deel van Architectuur en Perspectieven, bedacht en gegraveerd door de Venetiaanse architect Gio. Batta Piranesi. Voor het vervaardigen van deze collectie van twaalf platen, waarin hij al opviel door zijn opmerkelijke technische vaardigheid, raadpleegde Piranesi de uitgebreide bibliotheek van Nicola Giobbe, door wiens tussenkomst hij ook in contact kwam met Luigi Vanvitelli en Nicola Salvi.

Piranesi maakte tussen 1744 en 1747 een eerste overzicht van zijn artistieke carrière, toen hij, gedreven door het gebrek aan erkenning en de dringende financiële omstandigheden, tijdelijk naar Venetië terugkeerde. Tijdens dit verblijf, dat overigens weinig gedocumenteerd is, wilde Piranesi waarschijnlijk reflecteren op wat hij zojuist artistiek had voltooid, ook met het oog op toekomstige keuzes: hij stond bovendien in contact met Giovan Battista Tiepolo en Canaletto, die een diepe invloed op zijn fantasie hadden. Uiteindelijk besloot Piranesi zich te wijden aan het graveerambt en zich definitief in Rome te vestigen, waar hij een eigen atelier opende aan de Via del Corso, tegenover de Franse Academie. Het was een weloverwogen keuze, zoals de geleerde Henri Focillon opmerkte: hij accepteert bewust om een graveur te zijn omdat hij begrijpt dat hij zo zijn ambities als architect, archeoloog en schilder kan verwezenlijken.
Giovan Battista Piranesi overleed uiteindelijk op 9 november 1778 in Rome, mogelijk aan malaria, in zijn huis aan de strada Felice (het huidige nr. 48 van de via Sistina). Hij werd begraven in de kerk van Santa Maria del Priorato, die hij had ontworpen, op verzoek van kardinaal Rezzonico, met een standbeeld van de overledene dat door de familie was besteld bij beeldhouwer Giuseppe Angelini; het graf werd ook versierd met een marmeren kandelaar die door dezelfde kunstenaar was gemaakt, maar later in beslag genomen door Napoleon Bonaparte tijdens de Italiaanse campagne en teruggeplaatst in het Louvre, waar het nog steeds wordt tentoongesteld.

De activiteit van de werkplaats werd voortgezet door de zonen, in het bijzonder door Francesco Piranesi.

Wikipedia


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.