Maria F. Luten - Het verdriet van Koerdistan

In haar artikel ‘Koerdische Mandela laat zijn volk in crisis achter’ (9 oktober 2017) naar aanleiding van de dood van de Koerdische leider Talabani, stelt Judit Neurink dat de president van de Koerden, Barzani, met zijn referendum voor een onafhankelijk Koerdistan, zich daarmee in een nieuwe crisis heeft gestort. Tevens geeft zij het Westen ook nog alle lof voor het feit dat ze een no-fly zone hebben ingesteld zodat de de facto autonome regio geformaliseerd werd. Mag ik u er echter op wijzen dat de Koerden in 1923 in een diepe crisis zijn gestort door de regeringen van onder andere Frankrijk en Engeland. Door het verdrag van Sèvres 1920 (waarin de Koerden een eigen staat werden beloofd) te verwerpen en in te ruilen voor het verdrag van Lausanne, gumden zij het Koerdische land volkomen van de kaart en lieten ze de Koerden achter als speelbal voor de gewelddadige regimes van onder andere Iran, Irak, Syrië en Turkije. Het gevolg hiervan was dat honderdduizenden Koerden gedwongen werden gedeporteerd, vervolgd, gevangengenomen, geëxecuteerd op alle mogelijke manieren, of vermoord werden door talloze gifgasaanvallen (waarbij overigens de chemische stoffen voor een groot deel door Europa werden geleverd).

Verzenden is mogelijk, vraag naar de mogelijkheden. HuibHistoryBooks.