Opwaaiende zomerjurken

In Opwaaiende zomerjurken wordt in drie episoden de groei naar volwassenheid van Edo Mesch beschreven.
Het kind met zijn moeder, in een eeuwigdurende zomer op het platteland van de jaren vijftig.
De puber, op een van de Zeeuwse eilanden, in een wurgende driehoek met een tante en een oom, zich vastklampend aan het beeld van een filosofisch systeem dat de wereld doorgrondelijk moet maken.
De adolescent in een web van erotische verhoudingen, in Rome en Amsterdam en op het water van de Friese meren.

Oek de Jong debuteerde in 1977 met een verhalenbundel. Zijn doorbraak was in 1979 met de roman ‘Opwaaiende zomerjurken’, gevolgd door het even succesvolle ‘Cirkel in het gras’. Naast romans publiceerde De Jong essays, zoals ‘Een man die in de toekomst springt’, ‘Het visioen aan de binnenbaai’ en ‘Wat alleen de roman kan zeggen’. Zijn werk is veelbekroond, o.a. met de F. Bordewijk-prijs, de Busken Huetprijs, de Zeeuwse Boekenprijs en de Gouden Uil. Het werd onder andere vertaald in Duits, Frans en Deens. De roman ‘Pier en oceaan’ uit 2012 stond op de shortlist van de Libris Literatuurprijs en werd bekroond met de Gouden Uil en de F. Bordewijk-prijs. De Jong schrijft over dichters, denkers, schilders en schrijvers van toen en nu met wie hij zich verwant voelt. ‘Zwarte schuur’ verscheen in september 2019 en werd uitverkozen tot Boek van de maand in De Wereld Draait Door. (Foto: M.J. van Hövell

Ik heb zelden een verhaal gelezen waarin op zo’n overtuigende manier een jongen tussen kind en man werd neergezet, nú eens met de haast angstaanjagende wijsheid van een terugblikkende, gedesillusioneerde volwassene , dan weer als een kind spelend met kinderen en alles, zowel het een als het ander, is doordrenkt met erotiek’
Hans Warren in Provinciale Zeeuwse Courant