Neem een geit

Geef het door claudia de breij (net 40, dankuwel) vraagt zich af hoe dat moet: leven. De eerste jaren zeggen ouders, leraren en andere betweters wat je wel en niet moet doen. Je zit nog in de fase ‘leven voor beginners’. Maar hoe moet het als je alles eenmaal zelf mag (en moet) uitvinden? Hoe ga je dan om met vragen over liefde, dood, vriendschap, seks, werk, kinderen? Niemand die zegt hoe het moet. En dat is fijn. Maar soms ook niet. Soms zou je willen dat iemand zei: ‘dit heb ik ook gehad. En toen heb ik het zus en zo opgelost.’ dat helpt. Shit is goed met de les van wijlen rené gude, denker des vaderlands, in haar achterhoofd - ‘ga vooral te rade bij anderen’ - ging claudia de breij op de koffie (en vaak een wijntje) bij wijze mannen en vrouwen die het allemaal al een keer hebben meegemaakt. Samen met haar geliefde jessica van geel sprak ze met willeke alberti, hedy d’ancona, anne-wil blankers, hanneke groenteman, nico ter linden, geert mak, erica terpstra, herman van veen, paul van vliet en hans wiegel. Het is geen wedstrijd behalve bij deze eminente wijsgeren haalde de breij ook levenslessen bij familie, vrienden, spinoza en haar pedicure. Het resultaat is een boek zoals alleen de breij dat kan maken: hartstochtelijk, geestig, to the point en onontbeerlijk op het hobbelige pad dat ‘leven voor gevorderden’ heet.