Hugo van Neck - Improvisaties- klassieke kinderliedjes RARE!



VERZENDEN OF OPHALEN



ZELDZAAM, nergens aangeboden, op de grenzen van klassiek en jazz:

Hugo van Neck

Improvisaties (klassieke kinderliedjes)

Bovema Negram 5C 052 25942
1978
Vinyl LP 33 rpm
Hoes en plaat in zeer goede staat: vg/vg+ (vinyl practisch nieuwstaat)
Plaat is opgenomen met een Estonia Konsertvleugel van J. van Urk Rotterdam

Inhoud
zie fotoscan 2 (eventueel is een inhoudsopgave per mail op te vragen)

Zie recensies en biografie onderstaand

deze ZELDZAME >> 12 euro .

VERZENDEN OF OPHALEN


af te halen west betuwe geen probleem bij goede tijdsafspraak
anders ex kosten verzenden 7,50 (tm 10 kg nederland hetzelfde verzendtarief)
gewoon betalen via de bank - geen betaalverzoeken/tikkie
--------------
--------
evt af te halen west betuwe bij goede tijdsafspraak
-------------

Ik heb meer LP's in de aanbieding. Kijk bij de andere advertenties, of vraag een lijst.
Het versturen van meerdere LP' s in n keer drukt de verzendkosten per langspeelplaat enorm :7,50 euro (verzenden LP s tot 10 kg NEDERLAND)
--------------
Over Hugo Van Neck

Willem Duys:
Hugo van Neck is misschien wel de meest wonderbaarlijke musicus van deze wereld en omstreken. Wonderbaarlijk in de meest positieve zin, want zijn muzikale mogelijkheden lijken onbegrensd te zijn. Als begenadigd pianist vertolkt hij om het even welke klassieke composities op weergaloze wijze. Maar daar blijft het niet bij. Hugo is improvisator. Van oudsher bekende kinderliedjes smelten samen in een verrukkelijk pianorecital, waarin in we pennenvruchten vermoeden van bekende componisten. Grenzen tussen klassiek en jazz vervagen, net hoe het de meester uitkomt.
Omschrijven welke muzikale wegen Hugo van Neck allemaal zou kunnen inslaan lijkt ons net zo onmogelijk als vast te stellen waar de begrenzing van zijn universum ligt
Evenmin valt te bepalen of er een e inde is aan zijn onuitputtelijke fantasie en virtuositeit. Iedere poging om Hugo van Neck "in te delen" willen we dan ook met za chte drang o ntraden.
Het grenst a a n het ongelooflijke dat deze Nederlandse pianist alle denkbare muzikale richtingen zo in alle facetten beheerst, dat hij ze naar ingeving in volkomen harmonie kan verweven en de luisteraars meesleept naar een sprookjeswereld van volwassen muzikale fantasie n.
Daniel Wayenberg:
Hugo van Neck; een achtergebleven talent?
In de geschiedenis van de cultuur verschijnt maar al te vaak het beeld van een kunstenaar van wie het talent zijdens zijn leven niet is gewaardeerd. En hoevelen zijn onbekend gebleven? Nog steeds komen zulke situaties voor. Het feit dat Hugo van Neck in ons land zo weinig bekendheid geniet is een voorbeeld van zulk een onderwaardering. Onder de zeer vele mogelijkheden waarop de Muziek kan worden benaderd, bevindt zich bij Hugo de improvisatie op de voorgrond. Het merkwaardige en interessante bij hem is, dat er van specialisatie op het gebied van stijl geen sprake is. Met zowel de klassieke als de hoogromant ische stijl is hij volkomen vertrouw d e n dit g eldt eveneens voor de Jazz. Zijn kennis van het pianospel stelt hem in staat om het zoeken naar ongewone klankeffecten niet uit de weg te gaan. Zowel in het eenvoudige als in het gecompliceerd is hij thuis. De virtuositeit is natuurlijk ruimschoots aanwezig, maar trekt niet ononderbroken de aandacht. Het is niet mogelijk om in enige woorden een zo veelzijdige manier van muziek maken te beschrijven, maar wel kan gezegd worden dat in de professionele kring veel respect voor Hugo wordt gevonden.
De vraag stellen of Hugo van Neck een achtergebleven talent is, is haar beantwoorden. Het is treurig dat de vele mogelijkheden in het spel van Hugo niet veel beter worden benut door de organisaties en de media in ons land die veelvuldig gebruik maken van de verschillende soorten van Muziek. Ik wens hem ? en ook ons land ? dan ook toe dat dit spoedig moge veranderen en dat zijn talent de plaats zal innemen die het verdient.
Igor Ro ma:
I met Hugo van Neck the fir st time rig ht after I played in the semifinal at the "Franz Liszt" International Piano Competition in Utrecht in 1996. Shaking my hand, with a very warm and charming voice he told me: "Horowitz is back!"
I thought that perhaps his kindness was slightly over the edge, comparing me with such a Master, but I didn't know yet with whom I was speaking and especially I couldn't imagine what love this guy had for the "Last Romantic Master". Soon after I had the luck to discover it.
After a concert of mine, while I was changing in the dressing room, I heard somebody playing on a piano that was placed outside but close to the room I was in. Literally thrilled by that style, I understood that anybody who was playing there, was unique and incredibly talented. The easiness which was delivered in improvisa tional runs, in a jazzy style combined with classical elements, pushed me, filled with curiosity, directly to the door. There again I was in front of that guy with the ch armi ng voice, wh ich at this time, was expressed via his fingers on that piano.
From that moment, every time I had the luck and pleasure to meet my friend Hugo, I was always happy to listen to his unique pianism and musicianship. In fact, his playing reminded me many times the great Vladimir Horowitz, full of sound fascination and virtuosity. I must admit that if I wouldn't know him, if I wouldn't love him, I could be very jealous of such a nature power! I wished to have a ten percent of Hugo's talent concerning improvisation and extemporary musical fantasy.
He is one of the few people who give you the feeling that everything is possible on a piano keyboard...
Thanks Hugo, for being the great musician you are!!!
Louis van Dijk:
Eens zei een vriend uit Amsterdam tegen mij: "Je moe t eens gaan luisteren in Caf de Paris. Daar zit iemand z goed piano te spelen, dat je stellig verbijsterd zult zijn."
Daar soort verha len hoor je wel vaker, dus gin g ik ee n keer een p ilsje drinken in de aangeduide gelegenheid met de gedachte 'laat maar eens zien wat je kan'! Nu, dat deed Hugo. En ik kan me nog levendig herinneren hoe verbijsterd en ontroerd ik was. Hugo van Neck is zonder twijfel een begenadigd pianistisch natuurtalent. Ik hoop dan ook dat velen met mij zullen genieten van zijn grote gave!
Polo de Haas:
Hugo van Neck beschouw ik als een VIP. Een belangrijke persoonlijkheid onder de pianisten. Hij onttrekt zich aan ieders normgeving, doordat hij alle muziek die hij speelt op zijn eigen wijze brengt. Ik bedoel hiermee: hij speelt de partituren notengetrouw naar de aanwijzingen van de componist, maar geeft er zijn eigen volstrekt vrije visie op. Improvisatie is hem aangeboren en geen klassieke of jazz-achtige stijl is hem te dol om aan t e pakken; technisch is hij een alleskunner, een natuurtalent. Hij verzint het waar je bijstaat: klassiek, jazz, salonmuziek, Latijns-Amerikaans, d ansmuzi ek of gewoon ... wa ar hij zi n in heeft.
Ruud Jacobs:
Hugo van Neck behoort samen met Louis van Dijk tot n van de allerbeste pianisten in de wereld op het gebied van improviseren op klassieke thema's. Ook de Art Tatum-achtige stijl is adembenemend. Graag beveel ik "Hugo van Neck dan ook aan als "super-entertainer".
Pim Jacobs:
Hugo van neck: Een geniaal volwassen wonderkind op de 88 toetsen.
Ronald Brautigam:
De optredens van Hugo van Neck hebben altijd een geweldige indruk op mij gemaakt. Hij is n van die zeldzame pianisten die de gave bezitten om al improviserend in diverse muziekstijlen steeds binnen enkele seconden de juiste sfeer en pianistiek van iedere componist te treffen. Voeg hier nog zijn verbluffende virtuositeit aan toe en je hebt een muzikale gebeurtenis, die niemand onthouden zou mogen worden. Ik hoop dan ook nog vaak van zijn volkomen geniale optredens te kunnen genieten.
Jacques de Ti ge:
De verhalen over het impro visatievermogen v an Beet hove n en Liszt heb i k nooit kunnen geloven. Het publiek was toen niet veel gewend, dacht ik.
Nu ik Hugo van Neck heb gehoord, ben ik verplicht anders te denken. Wat hij doet is werkelijk ongelooflijk, muzikaal zowel als pianistiek. Ik vind er slechts n woord voor: "geniaal"!
Jaap van Zweden:
Als ik Hugo van Neck hoor spelen lijkt de wereld te stoppen met draaien. Hij is zo volkomen n met zijn instrument en de interpretatie van de muziek, dat het is of er niemand meer voor hem bestaat. Maar, omdat ik hem ken, weet ik wel beter. Hij speelt voor mensen. Hun ontroering voelt hij als iets van zichzelf. Dat stempelt hem, afgezien van zijn verbijsterende muzikaliteit, tot een grote in het vak.
Frank Kramer:
Johan Cruijff in het centrum en Hugo van Neck op de vleugel, daar zou ik veel vreugde aan beleven.
Karel Prior
Hugo van Neck, een pianofenomeen!
Klassiek en Jazz heeft hij moeiteloos in zijn vingers en hi j spr eidt ze ten to on in we ergal oze improvisaties. Slot Zeist en Hotel des Indes trillen nog op hun grondvesten van deze pianogigant.
De Pers:
Hugo van Neck bezit de gave van het pianospelen als een instinct. Het zit hem in het bloed, zijn virtuositeit heeft een tik van het geniale.
---------------
BIOGRAFIE
?
?

Hugo van Neck werd geboren op 4 juli 1944 te Amsterdam. Hugo begon piano te spelen in 1951 nadat zijn vader een oude piano had gekregen. Na enkele uren speelde Hugo alles na, dat hij ooit had 'opgeslagen'. Een leraar herkende in hem direct een wonderkind dat behalve over een natuurlijke virtuositeit over een buitengewoon improvisatietalent beschikte. Toch bleef hij tot 1966 vrijwel geheel autodidact en bestudeerde talloz e muziekstijlen. Er werd hem met nadruk geadviseerd toelatingsexamen te doen aan het Amsterdams Conservatorium. Hij koos hiervoor een virtuoos eindexamenprogramma en bracht hierdoor bij de commisie unaniem ee n wa ar pandemoni um teweeg .
Uitzonderlijk, maar begrijpelijk werd hij naar aanleiding hiervan direct in het vierde studiejaar geplaatst voor het hoofdvak piano. Vervolgens bezocht hij het Amsterdams Muzieklyceum, waar hij de solistenopleiding volgde bij de pedagoog Karel Hilsum. Tevens volgde hij gedurende 2 jaar lessen bij de pianist en componist Hans Henkemans. Van 1970 tot 1977 was hij docent aan het Utrechts Conservatorium. Ook gaf hij in samenwerking met de Amerikaanse operaregisseuse Rhoda Levine improvisatielessen bij de Nederlandse Operastichting en master-classes improvisatie aan het Amsterdams Conservatorium.
In 1975 maakte hij zijn grote debuut in Frankrijk, waar hij tijdens het muziekfestival te Vence, groot succes oogstte als klassiek pianist, jazzp ianist en improvisator. Met zijn virtuositeit als klassiek pianist en veelzijdigheid als improvisator verwierf hij veel aanzien bij collegae als Jean Pierre Rampal, Maria Jao Pires, G rgy Zamphir, Martha Ar ger ich, George Pludermac her, D aniel Wayenberg e.a. In hetzelfde jaar maakte hij zijn debuut op de Nederlandse TV met een eigen werk voor piano en orkest, gevolgd door diverse optredens in de "Vuist' van vriend en bewonderaar Willem Duys. Vele malen trad hij op voor de radio in binnen- en buitenland, als solist, maar ook als begeleider van onder meer Roberta Alexander, Elisabeth Kooymans en Christina Harvey. Ook werkt(e) hij samen met Daniel Wayenberg, Ramses Shaffy, Louis van Dijk, Pim Jacobs, Thijs van Leer, Bernard Drukker, Dorothy Donagan, Mitchell Zeidwig, Jan Vayne en in het bijzonder meesterpianist Igor Roma (eersteprijswinnaar van het Liszt-Concours in 1996).
Bernard Drukker zag in hem een uniek talent voor het spontaan begeleiden van 'stomme' films, een kunst waarvoor hij regelmatig gevraagd wordt. Hij componeert tevens muziek voor bedrijfsfilms, kunstzinnige projecten en documentaires, waarvan een aantal inmiddels op televisie werden uitgezonden. Daarnaast gee ft hij works hops voor b edrijve n, waarbij hij op brilja nte en zeer verrassende wijze zijn visie geeft op het begrip inspiratie en dit op zijn eigen wijze zowel verbaal als muzikaal ten gehore brengt. Ook in samenwerking met anderen (o.a. Midas Dekkers) gebruikt hij muziek op een bijzondere wijze als middel tot het scheppen en uitbeelden van inzichten.
Met zijn programma 'Wensconcert' maakte in de jaren '90 een aanzet tot een nieuw soort optreden, waarin ook verbale intermezzo's en dichtkunst een plaats kregen. Hugo van Neck wordt beschouwd als een veelzijdig musicus met een verbluffende virtuositeit en een scherpzinnige, burleske en romantische geest. Godfried Bomans, waarmee hij in de jaren zestig bevriend raakte, herkende in hem een grote verwantschap met de legendari sche pianist Vladimir Horowitz*, op wiens vleugel hij in 1994 een CD produceerde. Begin 1996 werd zijn CD Sunny Exposure ge ntroduceerd, gevolgd door "A Tribute To Horowitz", gespeeld op de vleugel van d e legenda rische meest er.
In mei 1997 werd op verzo ek van vriend en bewonderaar Freddy Heineken een als 'collectors item' bedoelde exclusieve CD opgenomen met composities van diens hand, bewerkt en gespeeld door Hugo, en van een hoestekst voorzien door Willem Duys.
If Freddy Heineken had not always been so busy brewing beer, he might have composed ten times more ballads than the seven on this rather exclusive CD. Freddy's tunes, sometimes in close collaboration with conductor Dick Bakker, Vincent Falconce (For years Sinatra's pianist) and Herbie Hancock, one of the world's top musicians, have been performed by quite a number of singers and instrumentalists. Virtuosity as on this exciting disc.Insiders have known for many years that Hugo van Neck has no peers when it comes to the art of improvising. Not only in Holland but all over the world. His flawless technique makes one think of Horowitz (on whose personal Steinway van Neck was allowed to record another album); his kno wledge of the great m asters enables him to play like Bach during the intro of "Lost on the wind" or Rachmaninov in "Lets get away from here", not to mention every other conceivable music maker. A Rumanian cimbalist for example, as in "Force Mineur" But why so much praise when the listener's own ears will tell that here a true genius is at work. With lovely musical themes that come closer to champagne than beer, if Freddy does not mind me saying so. Even his friend Sinatra will agree!
Willem Duys Avro Radio & TV, May 1997
Han Reiziger nodigde hem diverse malen uit in het tv programma "Reiziger in Muziek" en organiseerde persoonlijk een recital op twee vleugels door Hugo van Neck samen met Louis van Dijk in de Singer Concertzaal te L aren. Sinds 2006 werkt Hugo ook samen met de Tsjechische violist Bohuslav Zola met wie hij o.a. de Russische zwijgende film "Kreutzersonate" van Gustave Machaty uit 1926 begeleid. (Amsterdam, Concertgebouw 28 september 2006/ Utr echt, Vredenburg 19 januari 2 007).
Hugo wilde aanvan kelijk medicijnen studeren en als psychiater zijn analytisch inzicht vormgeven, doch na 10 jaar psychoanalyse bij zijn vriend en mentor Hans Henkemans (psychiater/pianist/componist) besloot hij mede op diens aanraden om juist in zijn pianospel en virtuositeit die zeggingskracht te leggen die hij voor ogen had. Zijn dichtkunst en ingeboren humor, verraadt evenwel zijn liefde en groot sociaal gevoel voor de medemens dat zich immer vertaalt in het denken en voelen in een groot en vooral breed spectrum. Hij tracht het wellicht "onzegbare" t ch te zeggen. Hij maakt daardoor muziek op een wijze die terecht uniek genoemd mag worden.
Hugo laat zich door zijn onbegrensde veelzijdigheid niet of nauwe lijks typeren als pianist. Zijn virtuositeit en tot in perfectie beheersen van vele muziekstijlen en genres maken het onmogelijk hem in een kader te plaatsen. Fabelachtige techniek gecombineerd met een ongekend improvisatieta l en t maken hem tot een ster van wereldformaat