Vintage / Antieke Verzetsprent / Gedicht De Achttien Dooden.

Het lied der achttien dooden is een gedicht dat Jan Campert (1902-1943) schreef naar aanleiding van de executie van achttien verzetsstrijders die op 13 maart 1941 plaatsvond op de Waalsdorpervlakte.
Het is een bekend gedicht geworden over het Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog.
Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]Voorpagina van Het Vaderland 14 maart 1941 over de achttien terechtgestelden[1]Zo'n 200 mensen verbonden aan de verzetsgroep de Geuzen waren eind 1940 opgepakt door Duitsers op verdenking van sabotage. Na een rechterlijke uitspraak kregen 18 daarvan de doodstraf, de eerste massa-executie in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bij drie van hen werd de doodstraf niet uitgevoerd omdat ze minderjarig waren en in plaats van hen werden drie organisatoren van de Februaristaking geëxecuteerd.
Het gedicht is in 1941 geschreven vanuit het perspectief van een van de achttien terechtgestelden, die in de cel op zijn executie wacht.
Deze vorm heeft destijds aanleiding gegeven tot het misverstand dat het gedicht de avond voor de executie is ontstaan, al dan niet in verband met het andere misverstand dat de dichter zelf echt een van de achttien is geweest.
Volgens Jan Campert-biograaf Hans Renders is het het meest waarschijnlijk dat Campert van de executie op de hoogte kwam doordat de illegale krant Het Parool daarover publiceerde op 9 april 1941.[2]
De executie had op 14 maart in alle kranten gestaan als uitkomst van het zogenaamde Haagse proces, dat tot de eerste doodstraffen leidde bij het Nederlandse verzet.
Van de achttien geëxecuteerden behoorden er vijftien tot de Geuzengroep.

Maten Verzetsprent 46 x 27 cm.

Zie ook mijn andere adv.