Jan Siebelink - Jas van belofte

Jas van belofte is een ode aan een vriendschap, aan een vader, aan het schrijven. Als arthur met hoge snelheid per ambulance naar het ziekenhuis wordt gebracht, is hij er zeker van dat hij bezig is het leven te verlaten. Al bijna vanaf de andere zijde overziet hij wat hij achterlaat, en vraagt zich af of het genoeg is. Het waren zijn vrienden edwin en loetje die destijds aanvoelden dat hij een verhaal in zich droeg dat verteld moest worden, maar ze wisten ook dat het een welhaast onmogelijke opdracht zou zijn dit daadwerkelijk uit te voeren. Edwin bezwoer arthur: je mag nooit meer tevreden zijn over jezelf, zolang de zoektocht van de jongen niet op de meest volmaakte wijze is verteld.