De kleine Prins, Antoine de Saint-Exupéry

De kleine Prins, Antoine de Saint-Exupéry.
Dit prachtige moderne sprookje, geschreven voor jong en oud en schitterend geïllustreerd door de auteur, wordt over de hele wereld tot de klassieken gerekend.
De wijze en betoverende verhalen die de kleine prins vertelt over de planeet waar hij woont, maken de kleine prins tot een verrukkelijke en onvergetelijke figuur.
Antoine de Saint-Exupéry schreef met 'De kleine prins' een klassiek verhaal dat al decennialang mensen inspireert en ontroert.
Saint-Exupéry opent met een herinnering: als kind tekende hij graag, maar de grote mensen herkenden niet wat hij tekende en vonden dat hij maar goed moest leren op school.
Hij eindigt met een korte verwijzing naar het getekende landschap onder de ster waar de kleine prins uit verdwenen is.
De schrijver heeft met zijn vliegtuig een noodlanding moeten maken in de woestijn.
Daar ontmoet hij de kleine prins.
Waar komt hij vandaan?
Van een klein planeetje met drie vulkanen, vertelt hij, twee werkende en één uitgedoofde.
Hij zorgt heel goed voor hen alle drie, en wiedt ook zorgvuldig het onkruid.
Het meest kostbare van de planeet is echter de bloem, de roos.
Als de kleine prins zijn eigen planeet verlaat, bezoekt hij zes andere planeten waar zes mensentypen wonen: een koning, een ijdeltuit, een dronkaard, een zakenman, een lantaarnopsteker en een aardrijkskundige.
De laatste raadt hem aan naar de aarde te gaan.
Op aarde heeft de kleine prins eerst vier ontmoetingen: de woestijn met de slang, het kleine bloemetje, de bergen met de echo, en de tuin met vijfduizend rozen.
Dan ontmoet hij de vos die hem leert dat je 'alleen met het hart goed kunt zien', en daarna de wisselwachter en de pillenkoopman.
Omdat het water nu bijna op is en de schrijver nog niet klaar is met het repareren van zijn vliegtuig, gaan ze in de woestijn op zoek naar water.
Als de kleine prins moe wordt, draagt de schrijver hem en vindt hij zomaar een bron.
Dan wordt de kleine prins wakker en verlangt hij water. Hij heeft dorst.
De schrijver begrijpt nu wat hij op aarde kwam zoeken.
Die avond komt de kleine prins de slang weer tegen die beloofd heeft hem te helpen 'als hij weer terug wil naar zijn planeet'.
Dat wil de kleine prins.
De slang bijt hem en hij zakt in elkaar.
De volgende dag is zijn lichaam verdwenen.
De magische kracht van dit verhaal is de eenvoud.
Daardoor krijgen de woorden en zinnen een archetypische betekenis: de simpele beelden roepen een wereld op, die voor de ogen eigenlijk onzichtbaar is – die je alleen met je hart kunt zien.
De simpele vertellingen spreken niet alleen kinderen aan.
Antoine de Saint-Exupéry weet juist ook volwassenen diep te raken.
Het geheim van dit boek is misschien wel dat Saint-Exupéry erin slaagt om in de meest simpele bewoordingen aan te geven wat de mens in essentie aan mogelijkheden heeft.
Daardoor wordt weliswaar ook duidelijk dat hij die mogelijkheden nauwelijks ziet of benut, maar door de milde toon houdt dit nooit een veroordeling in.
Een goed voorbeeld hiervan is dit gesprekje tussen de kleine prins en de piloot:
‘Bij jou kweken de mensen vijfduizend rozen in één tuin, zei het prinsje en ze vinden daarin niet wat ze zoeken.
Nee, dat vinden ze niet, antwoordde ik.
‘En toch zouden ze kunnen vinden wat ze zoeken in één enkele roos of in een beetje water’.
‘Ja, dat is zo’, antwoordde ik.
En het prinsje voegde eraan toe:
‘Maar ogen zijn blind. Met het hart moet men zoeken’.
Kun je simpeler uitleggen waar het in het leven wezenlijk om gaat?
Vertaling van Laetitia de Beaufort-van Hamel.
Met gekleurde tekeningen van de schrijver. 11 x 18 cm. ISBN: 9789061005438. Ad Donker, Pb. 2014