A.M. de Jong - De dolle vaandrig

Breero, de geestige spotter, de vrolijke drinker, de eeuwige verliefde, de "dolle vaandrig" van de schutterij, maar in diepste wezen een tragisch verscheurd mens vol tegenstrijdige elementen, een stralend kind der wereld, dat zo graag een ingetogen kind Gods wilde zijn. Door de eenvoud van zijn gul gemoed maar al te vaak het slachtoffer van eigen en anderer luim, werd zijn spontaanheid aldoor weer verdrongen door de berekenende wereld rondom. Altijd als hij het geluk vlakbij waande, stortte het kaartenhuis ineen. Zijn leven was een hel vuur, dat te heftig brandde en al spoedig doofde. In melancholie, schrijnend verdriet en dof berouw ging het onder, toen het nauwelijks tot rijpe bloei gekomen was.




-8-