Laat zijn kleren overal rondslingeren behalve in de wasmand. Sterker nog, in geen van de twee wasmanden die ik heb geïntroduceerd in het kader van mijn nieuwe systeem om de witte en de bonte was te scheiden. Toen ik het nieuwe systeem uitlegde zei hij dat hij niet van plan was vieze was-apartheid te gaan beoefenen en verliet vervolgens grinnikend om zijn eigen grapje de kamer. Hij zei iets soortgelijks over de repatriëring van sokken en de wonderbaarlijke overdracht van zijn laatste schone onderbroek die ik gegijzeld had in een poging hem ertoe te dwingen zijn aandeel van de was te doen en er ten minste zijn kleren bij te betrekken. Hij blijft vrijstelling eisen voor het totalitaire regime van mijn imperfecte wassysteem.'

Mary is boos. Haar leven lijkt alleen nog maar te draaien om de organisatie van andermans leven (zowel thuis als op het werk), terwijl de chaos steeds groter wordt. Ze is het zat dat de sokken van haar man de wasmand niet kunnen vinden, dat zijn theezakjes in de gootsteen liggen aan te koeken, dat hij nooit zijn eigen sleu¬tels kan vinden en dat ze struikelt over de troep die iedereen maar laat liggen. Om zich te wapenen, komt ze op het idee om net als bij haar zoontjes een puntenlijst bij te houden, maar in deze zal ze alles bijhouden wat haar echtgenoot Joel fout doet of nalaat. Wat begint met een onschuldig overzicht, wordt een hilarische en soms pijnlijke strijd om de vrijheden en verplichtingen in een relatie.

paperback, 288 pag
ISBN 9789022998748
AW Bruna, 2011