Angelique,52, rouwt grondig om het verlies van haar partner paul, die ten gevolge van een ongeval om het leven komt. Na een aantal weken beurt haar ex-man eric haar op uit haar twelinggraf. In zijn liefdevolle huis, waar hij nu met zijn nieuwe levenspartner joost woont, kan ze zichzelf zijn en haar verdriet in eigen tempo verwerken. Eric en angelique hebben een dochter, sarah, die nu in de dertig is. De relatie met haar dochter krijgt een nieuwe wending en maakt hun omgang eerlijker en inniger. Ondanks de liefdevolle opvang in het homohuis beseft angelique dat ze haar verdriet niet kan uitbesteden aan anderen. Ze vecht, ze (over)weegt, ze blikt terug op haar leven, maar ze leert ook vooruit te kijken. Nadat ze uiteindelijk afrekent met onverwerkte herinneringen aan haar psychiatrisch gestoorde moeder, legt ze het juk van het verleden af en gaat ze alleen, met goede moed en op eigen kracht, verder. Het is wat je erzelf van maakt, denkt ze tenslotte