Een lustige weduwe (The Earnshaw Neighborhood) uit 1971 laat zien hoe vakkundig en vermakelijk Erskine Caldwell in staat is een verhaal te vullen met excentrieke maar desalniettemin geloofwaardige karakters. Het is de bizarre geschiedenis van de weduwe van Frank Earnshaw, die in de pinda-business zat en alom benijd werd om zijn fantastische resultaten op tuiniergebied; zeven weken na zijn overlijden trouwt Medora alweer met een jongere man en wordt zodoende het voorwerp van spot en roddelzucht van haar buurtgenoten, te meer daar haar jonge ega met een klein, niet met name genoemd viriliteits-probleempje te kampen heeft.
Uiteindelijk wordt ze zelfs een bezienswaardigheid, deze naar een haar dominerende man verlangende dame, die door bussen vol toeristen wordt bezocht. Evenals de boeken waarmee Caldwell beroemd werd, Eén akker voor God, Tobacco Road en ook het recentere Miss Mamma Aimée, speelt Een lustige weduwe zich in het Zuiden van de Verenigde Staten af. Het boek mist wellicht die indringende evocatie van de kleinsteedse, broeierige atmosfeer aldaar, maar biedt in plaats daarvan een bonte afwisseling van komische voorvallen, doorspekt met absurdistische effecten à la Laurel en Hardy; en op de achtergrond speelt de ontroerende tragiek van de hunkerende weduwe een belangrijke rol.

8