Wiskunde door David Bergamini

Iedereen is een wiskundige, al beseft hij het misschien zelf niet. Als de huisvrouw niet kon rekenen, leed haar gezin honger aan het eind van de maand. En de bouwer kreeg geen raam recht in de muur, als hij niet van de meetkunde gebruik maakte. Kortom, de wiskunde is nauw verweven met het leven van alledag van klokkijken tot raketten lanceren, van schilderijen maken tot dobbelstenen gooien. Hoe hardnekkig ook, het is een misverstand deze levende leer te beschouwen als het zinnebeeld voor al wat saai en taai is. Dat misverstand op te ruimen is het doel van dit bock; niet om nieuwe Einsteinen te kweken.

Het is ook een eerbetoon aan de nieuwsgierigheid. Omdat hij tevoren wil-de weten wanneer de maan weer vol zou zijn, ging vele eeuwen geleden een man aan het rekenen tot hij het antwoord vond. Telkens weer vroeg iemand zich iets af, telkens weer vond hij een oplossing voor zijn raadsel. Op den duur werd het zelfs wel zo, dat alvast een antwoord werd gevon-den voor de vraag rees: de wiskunde nam dan even een voorsprong op het leven.

Dit eeuwenlange en nog steeds doorgaande spel van vraag en ant-woord heeft een schat aan kennis opgeleverd, waaraan de mens van nu zeer veel dankt. Aan al wat zijn beschaving kenmerkt, kwam een wiskun-dige te pas: de telefoon en de pillen op het nachtkastje, het aangiftebiljet en de wegenbouw. En bovendien zit er een stevige vleug van onze oudste wetenschap in zijn alledaagse conversatie: wie redeneert, doet dat op een manier die in beginsel dezelfde is als de wiskundige in zijn vak hanteert. Die gebruikt er alleen een apart taaltje voor, vol grimmig aandoende te-kens en termen.

Hoewel men niet buiten dat taaltje kan om met wiskunde te werken, kan men het wel missen om toch het hoe, wat en waarom te begrijpen achter de prestaties van 's werelds beste breinen zoals die hier de revue passeren, van het getob met tellen tot de tovertrucs van de topologie: een roman vol avonturen van de geest.