In de verkiezingscampagne van 1986 speelde dc televisie een cruciale rol. Dc dagelijkse campagne rubriek van het Nos-journaal, dc vele tv-debatten en andere televisie optredens van de lijsttrekkers waren de elementen die het gezicht van de campagne bepaalden. 

De politieke partijen houden in de opzet van hun campagne ook steeds meer rekening met dit medium. Activiteiten zijn alleen nog de moeite waard als de kans bestaat dat de televisie opnames maakt. Is er bij een dergelijke wijze van campagne voeren nog wel een taak weggelegd voor de partij-afdelingen? Dient men nog folders te verspreiden, te plakken, openbare bijeenkomsten te organiseren en dergelijke of kan het actieve afdelingslid in campagnetijd beter thuis voor de televisie het doen en laten van zijn lijsttrekker volgen?