Goed lezen… want Lilo is niet een kat voor iedereen. Daarnaast doe ik dit echt met pijn in mijn hart maar ivm privé situaties, kan Lilo niet meer blijven.

Lilo is een gecastreerde kater van rond de 6 jaar oud. Ze dachten al die tijd dat hij een poes was, vandaar zijn naam, ze hebben hem ook pas met 8 maanden gecastreerd. Hij was 9 maanden toen ik hem heb gekregen van een vriendin van me zusje. ‘Of naar mij of naar het asiel’… ik snapte niet zo goed waarom en vond het zielig dat hij naar een asiel zou gaan, dus ik zei ‘ik heb genoeg liefde om te geven, laat hem maar hier komen’… Later kwam ik achter het verhaal. Lilo poepte naast zijn bak. Ik kwam achter de oorzaak, hij wilde grotere bakken en ook meer. Dus dit was geregeld. Dan zou je denken dat die ellende klaar is, maar dan komt er vervolgens meer…

Vervolgens had Lilo een sproeiprobleem, met hem meermaals naar de dierenarts geweest. Ene keer is het stress, blaasgruis… Dan is er geen oorzaak, dan wel een oorzaak… hij plast er nog steeds naast en ik zit inmiddels al 6 jaar erin, daarnaast poept hij elke keer nog naast de bak als ik het niet op tijd schoon heb gemaakt. Hij is toen voor een vastzittend steentje 5 dagen opgenomen geweest en heeft altijd aan speciaalvoer gezeten vanaf dat moment.

Vorig jaar is Lilo ook nog eens gediagnosticeerd met HCM en krijgt hij om de 3 dagen medicatie hiervoor.. zijn hart conditie is snel verslechterd in een korte tijd. Lilo is een binnenkat die heel graag naar buiten wilt en ook meermaals is ontsnapt. Ik kan geen afgezette tuin realiseren hier, omdat dat niet is toegestaan. Om hem vrij buiten te laten rondlopen is met het risico van flauwvallen geen optie.

Ik wil liever niet dat hij naar een asiel gaat, want na 7 jaar zou ik wel graag nog betrokken willen blijven op een bepaalde manier en ook als zijn hartziekte zijn tol eist, dit ook graag willen weten. Helaas bij een asiel, hou je geen contact meer. Na zoveel tijd en moeite in hem te hebben gestoken, is dit mijn enige voorwaarden: weten hoe het met hem is.

Zijn karakter: lilo is echt super lief.. geen schootkat, komt wel graag naast je zitten. Hij kletst veel als hij zich goed voelt. Hij is geen kinderen gewend, maar is geen agressieve kat, zijn klauwen zitten er voor de sier en zijn bek is echt bedoeld om te eten. Hij is eigenlijk best wel makkelijk in de omgang tegenover iedereen en komt er graag bij zitten als er bezoek is. Hij heeft wel echt een jagersinstinct en reageert op dieren die hij buiten ziet. Heel schattig om hem dat te zien doen. Heel speels is hij niet meer, hoe ouder hij werd en hoe meer gezondheidsproblemen hij kreeg, hoe minder dit leek te worden.

Ik heb het idee dat wij niet het geschikte huisje zijn voor hem, ook gezien de vele situaties waarin wij ons nu bevinden en wat ook extra stress kan veroorzaken bij hem. Dus mocht jij jezelf geschikt achten om hiermee om te gaan, of misschien een stressvrije huishouden kunnen bieden voor hem, dan hoor ik het graag.