Deze prachtige 26410 staat nu te koop. Is nooit gebruikt volledig nieuw!

• Echte pendeltreinfunctie als model met wissel van spoor.
• Prototypische wijzigingen aan de locomotiefbehuizing: geen regengoten, ventilatieopeningen in "Klatte"-design.
• Mfx-decoder met licht- en geluidsfuncties.
• Softdrive Sine hoogrendementsaandrijving.

Model:
Elektrische verbindingen tussen de wagens en de locomotief, en de stroomafnemer en de frontseinen/sluitseinen wisselen tussen locomotief en stuurstandrijtuig, afhankelijk van de rijrichting. De frontseinen en sluitseinen van de trein wisselen met de rijrichting, in conventioneel bedrijf, digitaal schakelbaar. De locomotief is uitgerust met een digitale mfx-decoder en de nieuwe, geregelde, compacte Softdrive Sinus hoogvermogenaandrijving. 4 aangedreven assen. 2 antislipbanden. De locomotief heeft gemonteerde metalen handgrepen. Ook de cabines zijn van binnen ingericht. De locomotief heeft gemonteerde dakloopbruggen. Het driepuntsfrontsein (onderhoudsvrije warmwitte LED's) en de twee rode sluitseinen (onderhoudsvrije LED's) wisselen met de rijrichting, in conventioneel bedrijf, digitaal schakelbaar. Rijgeluid van de elektrische locomotief met knalgeluid, verlichting aan de uiteinden van de locomotief en optrek- en remvertraging schakelbaar met de Control Unit 6021 en met Märklin Systems. De fluittoon en het piepen van de remmen zijn schakelbaar met Märklin Systems. De locomotief heeft gedetailleerde bufferbalken. Hij is tevens voorzien van NEM-koppelingsschachten en een kortkoppelingsmechaniek. Het stuurstandrijtuig heeft drie witte frontseinen (onderhoudsvrije warmwitte leds) en twee rode sluitseinen (onderhoudsvrije leds) die wisselen met de rijrichting. Er is ook een verlicht bestemmingsbord, dat digitaal schakelbaar is met de frontseinen/sluitseinen. Totale lengte over de buffers: 102,6 cm.

Prototype-informatie:
De Karlsruhe-trein - De experimentele S-Bahn. De inzet van de veelgeprezen serie ET 420 was niet overtuigend in het Rijn-Ruhrgebied. Er waren langere trajecten te overbruggen en reizigers waren niet te spreken over het gebrek aan toiletten. De DB reageerde op de vele klachten door een door een locomotief getrokken S-Bahn-trein in dienst te nemen. Midden jaren zeventig ontwikkelde de onderhoudsfabriek van Karlsruhe prototypen voor een pendeltrein, gebaseerd op drie Silberlingen-/Silbermunster-forensenrijtuigen. De rijtuigen waren voorzien van draaideuren met elektromagnetische deursloten en een vaste instap, waardoor het gebruik ervan in het lijnnetwerk werd beperkt, omdat een perronbreedte van minimaal 76 cm / 30 inch een vereiste was. Het interieur van de rijtuigen was handzamer ontworpen en de bagageruimte in de stuurstand werd geschrapt ten gunste van meer zitplaatsen. De rijtuigen werden geschilderd in de toenmalige kleurstelling oceaanblauw / beige, maar dan omgekeerd, waardoor de trein zich duidelijk onderscheidde van de rest van het DB-materieel. Daarnaast werden verschillende standaard Silberlinge / Silver Coins-rijtuigen door de onderhoudsfabriek Karlsruhe aangepast en als reserverijtuigen gebruikt. De Hagen 141 248-5 werd geselecteerd als locomotief en kreeg een ongebruikelijke, asymmetrische kleurstelling die bij de trein paste. Dit gaf de trein het uiterlijk van een complete eenheid. In het ruwe en alledaagse leven van de S-Bahn was de Karlsruhe-trein niet succesvol, voornamelijk omdat de locomotief onvoldoende acceleratievermogen had. De rijtuigen werden vervolgens vrij snel weer in de normale dienst genomen en de Duitse De Bundesbahn gebruikte de ervaring met de Karlsruhe-trein om de rijtuigen van het type "x" te ontwikkelen, die tot op de dag van vandaag de ruggengraat vormen van het regionaal treinverkeer in het Ruhrgebied. Deze rijtuigen rijden in treinen van 3-5 rijtuigen, meestal getrokken door de BR 111 of BR 143.