Eros Gioie M1T70 Tafel Mondragone marmer Skipper

Eros Gioie M1T70 Tafel Mondragone marmer Skipper 1969
Ontwerper Mangiarotti Angelo
Productie Skipper
Italië 1969
Materiaal Mondragone-marmer
Afmetingen Dia. 128 x HT 72 cm
Waarde in huidige staat euro 14.500 tot 19.500
Vraag prijs euro 8.950 

Deze prachtige eettafel is gemaakt van zeldzaam Mondragone-marmer, bekend om zijn opvallende adering met grijze, beige en witte aders, wat de tafel een extra dimensie geeft. Mondragone-marmer, afkomstig uit de regio Campania in Italië, staat bekend om zijn elegante mix van witte, beige en grijze tinten, geaccentueerd met aderpatronen. De hoge kwaliteit en verfijnde schoonheid maken het een gewild materiaal voor zowel architecturale als meubeltoepassingen. De tafel is in zeer goede staat en het tafelblad is professioneel gerestaureerd de oude polyester coating is door ons verwijderd, aangebracht een nieuwe polyester en een speciale matte acryl coating, UV en vlek bestendig.

De iconische M1T70 marmeren eettafel, ontworpen door Angelo Mangiarotti en geproduceerd door Skipper in Italië in 1969, is een belangrijke mijlpaal in de carrière van de ontwerper. Dit stuk markeert Mangiarotti's eerste gebruik van marmer bij het creëren van meubels voor thuis, wat het een belangrijke ontwikkeling in zijn werk maakt. Hoewel ogenschijnlijk eenvoudig, integreert de M1T70 tafel een verscheidenheid aan ontwerpelementen die Mangiarotti in eerdere projecten had verkend. Aan de ene kant is het ontwerp beïnvloed door Mangiarotti's CAP59 vazen, met cirkels, hyperboloïden en draaiwerk. Aan de andere kant vertegenwoordigt het een geometrische evolutie van zijn SK207, nu volledig gerealiseerd in marmer. Een van de meest opmerkelijke kenmerken van de M tafel is de enkele zwaartekrachtverbinding, die het marmeren blad naadloos verbindt met de basis. Deze innovatieve ontwerpbenadering benadrukt Mangiarotti's architectonische precisie en visie.

De M1T70 tafel legde de basis voor Mangiarotti's toekomstige meesterwerken, zoals Eros, Incas, Asolo en More. Zijn verkenning van roterende structuren werd geïnspireerd door zijn architectonische projecten, waaronder het "Casa Tre Cilindri" (Driecilinderhuis) in Milaan, gebouwd tussen 1959 en 1962. Het huis, met drie torens die met elkaar verbonden zijn door een centraal verticaal volume, was een bouwkundig wonder. Het centrale dragende systeem zorgde voor flexibiliteit in het ontwerp van de appartementen, een concept dat werd bewonderd door tijdgenoten als architect Richard Neutra tijdens zijn bezoeken aan Italië.

Literatuur; Repertorio Del Design Italiano 195o~2000 Volume 1 Giuliana Gramigna, pagina 160.