Turks snaarinstrument dat in de twintigste eeuw werd ontwikkeld door Zeynel Abidin Cümbüş. Het instrument heeft wat weg van een kruising tussen de westerse banjo en de oud uit het middenoosten. Het heeft een fretloze hals en twaalf snaren die dubbelkorig, zoals bij de mandoline in paren zijn gestemd.

Paar nieuwe snaren erop en je hebt ‘m zo weer aan de praat.