Agaat, een siersteen die al sinds de oudheid wordt gebruikt, is aangetroffen in verschillende Griekse contexten, zoals bij Myceense sieraden en zegelstenen van krijgers. Omdat de steen hard, vaak opvallend gekleurd en hoogglanzend gepolijst is, wordt het al lang gebruikt voor decoratieve doeleinden. Het wordt gevormd in afwisselende lagen die het kenmerkende banding effect geven, waarvan er wereldwijd vele variëteiten bestaan.

De oorsprong van Agaat vindt doorgaans plaats binnen reeds bestaande gesteenten, vaak als knobbels in vulkanische gesteenteholtes die ontstaan door ingesloten gassen. Silica-rijke vloeistoffen uit vulkanisch materiaal leggen geleidelijk lagen af op de wanden van de holtes, te beginnen met een primerlaag. Variaties in de eigenschappen van de oplossing of de depositiesomstandigheden creëren verschillende lagen, wat resulteert in gestreepte chalcedoon die afwisselend met kristallijn kwarts voorkomt. Holle formaties ontstaan wanneer de silicapositie onvoltooid is, waardoor kristalvorming binnen de resterende ruimte mogelijk is, met kristalpunten die naar binnen wijzen.