Paus Pius XII

Paus Pius XII ( Italiaans : Pio XII ; geboren als Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli ; Italiaans: [euˈdʒɛːnjo maˈriːa dʒuˈzɛppe dʒoˈvanni paˈtʃɛlli] ; 2 maart 1876 - 9 oktober 1958) was van 2 maart 1939 tot aan zijn dood in oktober 1958 hoofd van de Katholieke Kerk en soeverein van Vaticaanstad . Vóór zijn verkiezing tot paus was hij secretaris van het Departement van Buitengewone Kerkelijke Zaken , pauselijke nuntius in Duitsland en kardinaal-staatssecretaris , in welke hoedanigheid hij zich inzette voor het sluiten van verdragen met verschillende Europese en Latijns-Amerikaanse landen, waaronder het Reichskonkordat- verdrag met het Duitse Rijk .

Hoewel het Vaticaan officieel neutraal was tijdens de Tweede Wereldoorlog , blijven het Reichskonkordat en zijn leiderschap van de Katholieke Kerk tijdens de oorlog het onderwerp van controverse, inclusief beschuldigingen van publieke stilte en inactiviteit betreffende het lot van de Joden.  Pius gebruikte diplomatie om de slachtoffers van de nazi's tijdens de oorlog te helpen en redde duizenden levens door de kerk opdracht te geven om discrete hulp te bieden aan Joden en anderen. Pius onderhield banden met het Duitse verzet en deelde inlichtingen met de geallieerden. Zijn sterkste publieke veroordeling van genocide werd door de geallieerde mogendheden als ontoereikend beschouwd , terwijl de nazi's hem zagen als een sympathisant van de geallieerden die zijn beleid van neutraliteit van het Vaticaan had geschonden.