3 prenten met engelse paarden en jockey op zijde/katoen

3 mooie prenten, let op, op zijde/katoen, van winnaars met de jockey van een aantal grote paardenraces in Engeland.

De prenten zijn in kleur uitgevoerd op zijde/katoen.

Afmeting is 29 x 37 cm

De prenten zijn in goede staat, lijsten zijn wat beschadigd
Prenten zijn gemaakt naar schilderijen van John Frederick Herring sr.

Bloomsbury, the winner of the derby stakers at epsom, 1839

Bloomsbury (1836-1861) was een Brits volbloed renpaard en vader. In een carrière die duurde van mei 1839 tot juli 1841 liep hij tien keer en won hij vier races. Zijn belangrijkste overwinning behaalde hij tijdens zijn eerste optreden op de renbaan, toen hij de Derby van 1839 won. Hij won vervolgens belangrijke races in Ascot en Liverpool voordat hij met pensioen ging na zijn vijfjarige seizoen. Later werd hij geëxporteerd om als hengst in Duitsland te staan. De controversiële oorsprong van Bloomsbury was het onderwerp van twee formele bezwaren en een rechtszaak die leidde tot een crisis in de Engelse racerij

Mundig, the winner of the derby stakes at epsom, 1835

Mundig (1832-1852) was een Brits volbloed renpaard en vader. In een carrière die duurde van mei 1835 tot oktober 1836 liep hij tien keer en won hij vier races. In mei 1835 boekte hij zijn belangrijkste succes tijdens zijn debuut op de renbaan, toen hij de Derby won. Mundig was de eerste Derby-winnaar die werd getraind in het noorden van Engeland en de eerste van vijf die door John Scott in Malton, North Yorkshire werd getraind. Mundig kreeg een zeer zware race in Epsom en reproduceerde nooit zijn Derby-winnende vorm: zijn daaropvolgende successen kwamen in relatief onbelangrijke races. Na zijn pensionering werd hij geëxporteerd om als hengst in Pruisen te staan.

Don John, the winner of the great St leger stakes at doncaster, 1838
Don John (1835-1857) was een Brits volbloed renpaard en vader, vooral bekend door het winnen van de klassieke St Leger Stakes in 1838. In een racecarrière die duurde van mei 1837 tot april 1839 liep hij tien keer en won negen races, hoewel drie van zijn overwinningen waren walk-overs toen geen rivaal zich tegen hem leek te verzetten. Hij was een van de leidende Britse tweejarigen van 1837, toen tot zijn drie overwinningen onder meer de Champagne Stakes op de Doncaster Racecourse behoorden. Het jaar daarop keerde hij terug naar Doncaster, waar hij een nadrukkelijke overwinning boekte in de St Leger en vervolgens een sterk deelnemersveld van oudere paarden versloeg in de Doncaster Cup. Het jaar daarop voerde hij campagne op Newmarket, waar hij voor het eerst werd verslagen door Gray Momus in de Port Stakes. Na nog een overwinning liep hij ernstige beenblessures op die een einde maakten aan zijn racecarrière. Hij ging met pensioen om te dekken, waar hij een succesvolle fokhengst werd.