Verzilverd Lepeltje Woodbrokershuis te Barghem
Keurmerk J.S. Zn. 90

Landgoedhotel Woodbrooke kent een rijke historie. Het begon allemaal in 1908 met het oprichten van de Vereniging Woodbrookers Barchem door Nederlandse theologiestudenten.

In 1912 werd door Barones van Heeckeren van Kell van Huize Ruurlo de Vereniging een prachtig stuk coulisselandschap geschonken op de Kalenberg te Barchem. Op dit terrein werd allereerst het zogenoemde Lezingenzaaltje gebouwd, alwaar deze religieusvrijzinnige Woodbrookers gemeenschap zomercursussen en lezingen organiseerde. Dit Lezingenzaaltje op de Berg, dat later na enige verbouwing de naam kreeg van Kapel wordt als zodanig nog altijd gebruikt voor uiteenlopende samenkomsten. Dit varieert van lezingen huwelijksvoltrekkingen en (zakelijke)bijeenkomsten.

Het Woodbrookershuis fungeert eerst als verenigingshuis en later als conferentieoord. Met het verspreiden van hun ideeën helpen de Nederlandse Woodbrookers in de 20e eeuw bij het afbreken van de verzuiling.

In 1908 werd dit centrum bezocht door een groep Leidse theologiestudenten. Deze waren zo getroffen door de open sfeer die daar heerste, dat ze in Nederland de Vereeniging van Oud-Woodbrookers in Holland oprichtten. Doel was om verrijking in het godsdienstig leven te brengen door in een open sfeer gesprekken aan te gaan met andersdenkenden, wat in het toenmalige sterk verzuilde Nederland een zeer revolutionaire gedachte was.
Van 1910 tot 1912 organiseerde de vereniging te Barchem enkele cursussen. Dit had de sympathie van Jonkvrouwe Justine Van Heeckeren van Kell, die eigenares was van Huis Ruurlo. Zij schonk in 1912 zeventien hectare bos en hei aan de vereniging. In 1913 werd op de Kalenberg bij Lochem een lezingenzaaltje gebouwd, dat een getrouwe kopie was van de Lecture Hall in Woodbrooke. Dit is tegenwoordig de kapel van het centrum. In 1922 ontwierp de Lochemse architect Gerrit Jan Postel de vier slaaphuisjes die genoemd werden naar de evangelisten Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. In 1924 voltooide Postel het Woodbrookershuis, dat het middengedeelte vormt van het huidige conferentiecentrum.
De vereniging werd omgedoopt tot Vereniging Woodbrookers Barchem. Ze had sterk vrijzinnig-protestantse kenmerken en ging de dialoog aan met katholieken, joden en humanisten. Haar belangrijkste rol vervulde ze voor en vooral vlak na de Tweede Wereldoorlog, toen ze aan de wieg stond van de doorbraak.
De vereniging heeft veel bijgedragen aan de oecumene. Door haar inspanningen traden ook diverse mensen met een christelijke levensovertuiging toe tot de Partij van de Arbeid, wat voordien nauwelijks voor mogelijk was gehouden. De theoloog Willem Banning speelde in dit proces een belangrijke rol. Ook diens vriend en collega Bart Ruitenberg, perspredikant van de Hervormde Kerk en hoofdredacteur van Hervormd Nederland, was als voorzitter van de Arbeidersgemeenschap der Woodbrookers een van de drijvende krachten achter deze beweging, die al snel de doorbraakbeweging werd genoemd.
In 1958 werd de Stichting Vormingswerk Barchem opgericht en tot 1990 werden er vormingscursussen gegeven. Ook tegenwoordig worden weekendcursussen gegeven, terwijl ook derden gebruik kunnen maken van dit bezinningsoord.