Terenzio - [Incunable] Terentius cum Donato - 1493

ONVINDBAAR INCUNABLE 1493 - DE ZES KOMEDIES VAN TERENZIO MET COMMENTAAR DOOR DONATO
Terenzio schreef slechts 6 komedies, die allemaal volledig bij ons zijn terechtgekomen. De chronologie van de werken, het resultaat van filologisch onderzoek en geleerdheid van oude grammatici, wordt nauwkeurig bevestigd in de ante-tekst, in manuscripten, vóór de afzonderlijke komedies.
Donato's opmerkingen over Terence (de Romeinse toneelschrijver) zijn een van zijn beroemdste werken en waren van fundamenteel belang voor het behoud en begrip van Terence's theater. Donatus leverde taalkundige, culturele en contextuele verklaringen die nuttig waren voor het begrijpen van teksten, waardoor hij een centrale figuur werd in de onderwijstraditie van de laatantieke en middeleeuwse tijdperken.
HAIN 15403
CONDITIERAPPORT
In Folio - Mooie lettertypen en alinea's gerubriceerd door een latere hand. Half perkament, tekenen van slijtage, restauratie aan het frontispice en aan de achterkant met verlies van enkele regels tekst, tekeningen van bezit van een oude hand, vlekken en bloedvlekken op enkele pagina's, vernieuwde schutbladen - Bladen 120, 1a Titel: Terentius cum Donato - aan de achterkant: TERENTII VITA PVBLIVS Terentius afer geboren in Carthago bloeide in Rome Terentius Lucanus senator van wie etc.
Opmerkingen over komedie etc. volgen. Kaarten 3b 2 38 hunc modum terentianas fabulas diuiserunt PVBLII Terentii Afri poetæ comici Andriæ argumentum etc. Papers 4a AELII Donati grammatici clarissime in sex P Terentii Afri comœdia sexaminata sic interpretatio.
Na 6 regels Commentaar ANDRIAE PROLOGVS DICHTER quum primum animum etc.
Aan het einde van artikel 119 b Finis Commentariorum Aelii Donati fuper P Terentii Afri Comœdiis necnon Ioannis Calphurnii fuper Heautontimorumenon fœliciter Venetiis per Philippum pinzium Mantuanu Anno dñi M CCCC XCIII pridie nonas Iulias Impante Augustino barbadico ferenissimo Veneto prins Laus deo
Papier 120 Register FINIS. Met handtekeningen. Tekst omgeven door commentaar 47 regels Tekst 64 regels Commentaar Titels en kanttekeningen.
VOLLEDIGE TITELS EN AUTEURS
Terentius en Donatus
Terentius Publius Comoediae geslacht c comm Aelii Donati et Joh Calphurnii in Heautontimorumenon Venetiis Philippus Pinzi Mantuanus 1493
Terenzio Afro Publio
INHOUD
Terenzio paste modellato op de Griekse commedia nieuw ( ) Attica, met name van Menander. Vanwege deze sterke artistieke band met de Griekse toneelschrijver werd hij door Caesar aangeduid als dimidiatus Menander, ofwel "Menander doormidden gedeeld". Terenzius' werk beperkte zich niet tot een eenvoudige vertaling en herhaling van de Griekse originelen. Terenzius beoefende namelijk de contaminatio, dat wil zeggen dat hij binnen één en dezelfde komediePersonages en episodes introduceerde die afkomstig waren uit verschillende komedies, ook al waren deze nog steeds van Griekse oorsprong. Een deel van het succes van zijn komedies is toe te schrijven aan de vaardigheden van zijn acteur, Lucius Ambivius Turpion, een van de beste in die tijd.
Donatus was een belangrijke Latijnse grammaticus uit de 4e eeuw na Christus, vooral bekend vanwege zijn commentaren op de werken van Terence en vanwege het schrijven van een belangrijke Latijnse grammatica die eeuwenlang als schoolboek werd gebruikt.
Naast zijn commentaar op Terence wordt Donato herinnerd vanwege zijn **"Ars Grammatica"**, een basistekst in het grammaticale onderwijs die in twee delen is verdeeld: de "Ars Minor", een inleiding tot de grammatica in de vorm van vragen en antwoorden, en de 'Ars Maior', een meer diepgaande behandeling. Dit werk heeft een diepgaande invloed gehad op het onderwijs in de Middeleeuwen.
Donatus was ook de leraar van de heilige Hiëronymus, de vertaler van de Bijbel in het Latijn (de Vulgaat), wat zijn historisch prestige verder vergroot.
Publio Terenzio Afro (in het Latijn Publius Terentius Afer; Cartago, circa 190-185 v.Chr. – Stinfalo, 159 v.Chr.) was een Romeinse komedieschrijver, waarschijnlijk van Berberaanse afkomst, actief in Rome van 166 v.Chr. tot 160 v.Chr.. Hij was een van de eerste Latijnse auteurs die het concept humanitas introduceren, een kenmerkend element van de Cirkel van de Scipio's.
De grammatica Donato heeft ons, voorafgaand aan zijn commentaar op de Terentiusche komedies, de Vita Terentii nagelaten, opgesteld door Suetonius en door hem opgenomen in zijn De poetis. De geboortedatum is niet precies bekend; men gelooft dat hij in hetzelfde jaar is geboren als Plautus, in 185 v.Chr., en in ieder geval tussen 195 en 183 v.Chr. Van kleine gestalte, tenger en met een donkere huid, werd hij geboren in Carthago; hij kwam naar Rome als slaaf van senator Terenzius Lucanus. Zijn eigen cognomen (Afer, Afrikaans) bevestigt dat hij in Afrika is geboren.
De senator leidde hem op in de vrije kunsten en prees hem later om zijn intelligentie en schoonheid; de vrijgelatene nam daarom de naam Publio Terenzio Afro aan. Hij onderhield nauwe betrekkingen met de Circolo degli Scipioni, en in het bijzonder met Gaius Laelius, Scipio Aemilianus en Lucius Furius Philus: dankzij deze kennissen leerde hij het hoge gebruik van Latijn kennen en bleef hij op de hoogte van de artistieke trends van Rome. De grammaticus Fenestella noemt echter andere exponenten van de "nobilitas", namelijk Sulpicio Gallo, Quinto Fabio Labeone en Marco Popillio. Tijdens zijn carrière als toneelschrijver (van 166, het jaar waarin de eerste komedie, Andria, werd opgevoerd, tot 160 v.Chr.), werd hij beschuldigd van plagiaat tegen de werken van Nevius en Plautus (beiden deelden net als hij de ideeën van Menander) en gedaan als boegbeeld voor sommige leden van de Scipioni-kring, betrokken bij de politiek, om redenen van waardigheid en prestige (de activiteit van toneelschrijver werd als onwaardig beschouwd voor de Romeinse burger), zozeer zelfs dat Terence zelf verdedigde zich via zijn komedies: in de proloog van de Adelphoe (The Brothers) verwerpt hij bijvoorbeeld de hypothese dat hij de frontman is van anderen, in het bijzonder van de leden van dezelfde Cirkel van de Scipios. Hij werd beschuldigd van gebrek aan vis comica en gebruik van contaminatio.
Hij stierf, volgens Svetonius, terwijl hij op reis was in Griekenland in 159 v.Chr., op ongeveer 26-jarige leeftijd. Hij was naar Griekenland vertrokken om verschillende redenen: het zoeken naar andere werken van Menandros, om deze als modellen te gebruiken; de wens om persoonlijk in de plaatsen te leven waar hij zijn werken plaatste; en om werken te schrijven, weg van zijn kompanen, waarmee hij duidelijk bewees de enige auteur te zijn. De oorzaken van de dood zijn onduidelijk; Svetonius noemt enkele hypothesen, waaronder een scheepsramp en de smart om het verlies van 108 bewerkte komedies, van Menandros' originele werken die in Griekenland waren gevonden. Waarschijnlijk vanwege een connectie met de inspiratiebron Menandros, wordt ook vaak zonder bevestiging de gerucht verspreid dat hij erdoor is verdronken.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.