Jaap Romijn Punt van uitgang verzamelde verhalen

Na de lagere school ging de vaderloze Romijn -hij was acht toen zijn vader stierf- naar de kweekschool, met het doel schoolmeester te worden. Deze loopbaan was van korte duur. Romijn verkoos krant boven kinderen; hij werd journalist. Romijn kwam bij het ‘Utrechts Nieuwsblad’ te werken als redacteur. Daarnaast was hij verbonden aan de Christelijke Auteurskring en werd hij redacteur van het protestants-christelijke tijdschrift ‘Opwaartsche Wegen’. Hij trad in 1937 toe tot de redactie. Mede onder zijn invloed won het blad aan redactionele belangstelling voor de kunsten. Zijn betrokkenheid bij het blad duurde tot 1940. In de oorlog werkte hij voor de uitgever W. de Haan te Hilversum. Nadat de Kultuurkamer was opgericht, was Jaap Romijn de eerste in Nederland die een clandestiene uitgeverij begon. De meeste uitgaven verschenen, vanaf 1942, in De Schildpadreeks. In deze reeks publiceerde hij oorspronkelijk Nederlands werk, onder andere van Anna Blaman en zichzelf. Toen de bezetter in 1944 zijn Schildpadreeks bleek te kennen, ging Romijn uitgeven onder de geruststellende schuilnaam Willem Indenhaeck te Stadskanaal. De plaatsaanduiding was natuurlijk misleidend. Willem Indenhaeck gaf onder meer werk van eigen hand uit, onder het pseudoniem Willem Enklaar. Daarnaast publiceerde hij clandestien het literaire tijdschrift ‘Ad Interim’ (dat na de oorlog zou opgaan in ‘De Gids’) en een serie uitgaven in de Handpalmreeks.
Hij was tijdens de oorlogsjaren 1941 – 1944 een geregelde gast op de maandagavondbijeenkomsten ten huize van Gertrude Pape waar hij met veertig anderen meewerkte en meeschreef aan het surrealistische maandblad in één exemplaar, getiteld ‘De Schone Zakdoek’. Hij trad in 1944 in dienst bij Bruna. Hij werd daar directeur. In 1946 bracht hij zijn eerste verzamelbundel uit: ‘Punt van uitgang’. Ook schreef Romijn eigenhandig één detectiveroman, ‘De ondergang van Marie-Louise’ (1956),


boekje ziet er nog goed uit.
kosten verzenden voor koper, geen betaalverzoeken